“Het is de schuld van de security en de stewards.”
De Gentenaars hebben er genoeg van, ze willen veilig naar 'hun’ Blaarmeersen kunnen. Maar hoe? Of moeten we eerst nagaan wat er aan de hand is? Als we ‘onderzoeksjournaliste’ Samira Atillah van ‘De Morgen’ mogen geloven dan is racisme de oorzaak van het probleem. Zij liep een dag mee met Brusselse jongeren en die vertelden haar: “We zoeken gewoon afkoeling.”
In het artikel vertelt Atillah hoe ze meerijdt met een dertigtal jongeren die naar Gent gaan omdat daar recreatiemogelijkheden zijn. “De examens zijn gedaan en de jongeren willen plezier maken”, schrijft Atillah. “Onderweg naar Gent, zit de sfeer er goed in: de groep begint te rappen en te zingen.”
Dat is een heel ander verhaal dan dat van ‘Het laatste Nieuws”, we citeren: “Een vrouw die omsingeld en geïntimideerd werd. Politieagenten die geduwd en gestampt worden. Bendes jongeren die met luide muziek over de standzone denderen. Securitymensen die uitgescholden worden voor ‘racist’ als ze daar opmerkingen over maken. En later grote groepen jongeren die de bussen richting Sint-Pietersstation terroriseren. “Ze forceerden de deuren, duwden de hele tijd op de bel, lieten de mensen niet door, waren constant aan het brullen en allahu akbar aan het roepen”, getuigen twee 15-jarige meisjes daarover.”
Terug naar Atillah in ‘De Morgen’: “Plots klinkt er gejoel. Als we gaan kijken, zien we dat de gasten kaarttrucjes tonen aan elkaar. De security is er snel bij. “Niets aan de hand”, zeggen de jongeren. Even later maakt een groepje jongeren muziek met djembés. Te veel lawaai, blijkbaar. De security maakt er meteen een einde aan, tot grote teleurstelling van de jongeren.” Daarna vertellen de jongeren over de paspoortcontroles en dat ze soms doen alsof ze van Aalst komen. Sterker nog, zij beweren dat ze er worden uitgepikt vanwege hun ‘kleur’. “Er zijn enkele securitymensen van kleur, en daar kunnen we wel mee praten”, zegt Momin (16).
Atillah spit verder en ontdekt een meisje van 17 dat zich onveilig voelt. Nee, niet om wille van de Brusselse jongeren. “Meestal is hier niets aan de hand. We voelen ons wel niet veilig met al die security.”
‘Het Laatste Nieuws’ heeft ook een getuigenis. Ook een meisje. Ze is vijftien, zij voelt zich ook onveilig. Doch, om wille van de ‘allahu akbar-jongeren’: “Waarom wordt dat toegelaten? Doe dat op een vliegtuig, en je wordt er meteen af gezet. Het was echt heel bedreigend allemaal. Wij hadden schrik. Mogen we als Gentenaars nog gewoon naar de Blaarmeersen gaan eigenlijk?”
Nog even terug naar Atillah. Ze schrijft dat ze weer gejoel hoort. Brusselse jongeren? Welnee. We citeren nog een keer: “Het bleek een incident met een agent in burger, zo zag ik later op VTM Nieuws. Als ik met een van de securitymensen wil praten over hoe de jongeren liever met veiligheidsagenten van kleur in aanraking komen, bijt zijn collega me toe: “U mag niet met het personeel praten.” Andere veiligheidsagenten roepen in hun oortje om iets wat lijkt op versterking. Bijna loopt het uit de hand, als een steward voor mijn neus komt staan. Nadat ik te horen krijg dat ik “irritant” ben en me “tot de persverantwoordelijke moet richten”, verlaat ik het domein.”
Atillah kruipt meteen in haar Twitter-pen en deelt een getuigenis van hoe ze bedreigd werd door de security en dat ze klacht zou gaan indienen.
Ziezo, het imago van de brave Brusselse jongeren is opgekuist. De ware schuldigen zijn bekend. De securitymensen?
De tweet waarin Atillah meldt dat ze is bedreigd door de security, heeft ze ondertussen verwijderd.
