Miljonair Herman Brusselmans heeft een nieuw boek uit: 'Geschiedenis van de moderne literatuur'. Een klepper van ruim 600 bladzijden. Brusselmans in Trouw: “Ik bespreek de moderne literatuur vanaf 2008. Dat jaartal is inderdaad arbitrair, het had ook 2007 kunnen zijn.”
Brusselmans in zijn boek: “Is er een verschil tussen schrijvers die met de pen schrijven of meteen op de computer? Dat zal ik in de voortgang van deze studie onderzoeken. Zelf verkies ik voor m’n langere werk de computer, voor m’n kortere werk de pen.”
Opvallend is dat er een dubbel nawoord is. Een nawoord na een nawoord dus.
Brusselmans in zijn boek: “De beroemde Nederlandse schrijfster Maartje Wortel zei me eens: ‘Literatuur is als een saxofoon die je nooit bespeelt, zodat je net zo goed een klarinet had kunnen kopen.’ Verdomd, Maartje heeft gelijk, dacht ik, en haar uitspraak was de aanzet tot het schrijven van deze studie. Hierin zal Maartje Wortel minstens een paar keer verschijnen, want ze is niet de eerste de beste.” Maartje is de dochter van kleinkunstenaar Gerard.
Vraag is voor wie Brusselmans dat boek geschreven heeft. De auteur: “Na vijf pagina’s in een boek zijn mensen hun concentratie al kwijt. Daarom is het natuurlijk niet erg slim om een boek van 600 bladzijden over moderne literatuur uit te brengen.”
Volgens onze collega’s van Trouw excelleert Brusselmans in stilistische afzeikerij. “In het boek valt hij collega-auteurs aan op hun matige werk, maar vaker nog op hun lichamelijke gebreken. Zo maakt hij de ‘vlezige’ Stella Bergsma belachelijk met haar ‘blonde pruik’, ‘knullig aangebrachte lipstick’ en ‘hangtieten’. Rasoptimist Rutger Bregman zet hij weg als een ‘mislukte goeroe’ met een ‘spraakgebrek’. Griet Op de Beeck heeft volgens hem ‘knotsknieën’ en Lize Spit ‘ongetwijfeld schimmel in haar pruim’.”
Hebben onze collega’s van Trouw het boek wel goed gelezen? Brusselmans omschrijft collega Spit als ‘de duivelsdochter’ en dan is er ook nog 'de lesbo met het typische ene kind Saskia De Coster', en ontelbare dergelijke klojo’s. Brusselmans op zijn best dus.
