De relatie tussen Rusland en de VS - en dus Europa - is op een absoluut dieptepunt beland. De toestand is zelfs gevaarlijker dan in de gespannen jaren 80 met de massale door de Sovjets betaalde en geïnfiltreerde betogingen tegen de Amerikanen en de NAVO.
Het lijkt vandaag nog steeds moeilijk om voor te stellen, maar Rusland is de facto al in oorlog met het westerse blok én de doelstelling van de Russen is de volledige inname van Oekraïne. Dat is pas de eerste fase in een voortdurend conflict met de NAVO.
Een open conflict met de NAVO is dus plots en snel heel voorstelbaar geworden. Rusland bereidt zich dan ook voor op een post-conflict situatie waarin de NAVO de belangrijkste tegenstander is. Dus: wie hier nu nog Rusland steunt is dom of heeft een verborgen agenda.
Tweede brandpunt is het conflict tussen China en Taiwan. Xi heeft geen deadline gesteld voor de invasie van Taiwan, maar hij wil zijn leger klaarstomen tegen uiterlijk 2027. China heeft ook tijd en wacht tegelijk het geschikte moment af.
Het Midden-Oosten tot slot. Daar is het voor de modale burger aannemelijker dat het conflict tussen Iran en Israël toch escaleert. Belangrijke evolutie: Rusland koos sinds de invasie van OekraÏne om strategische redenen voluit voor een bondgenootschap met Iran. De goede relatie met Israël werd opgeofferd.
Twee belangrijke vragen tot slot: wat is het toekomstige beleid van de VS als ex-president Trump opnieuw aan de macht zou komen vanaf 2025? En afgeleid van die vraag: kunnen de VS 3 conflicten (Oekraïne, Midden-Oosten en China) tegelijk aan? Een ding is zeker: het klimaat is een afleiding van de werkelijk belangrijke problemen. Dat is ook een beproefde tactiek.
foto: wikipedia rv
