Thierry Baudet staat volop in de belangstelling. De eerste melding over Baudet in Vlaanderen krijgen we in 2011. Het is de onovertroffen én onvolprezen journalist Piet Piryns (papa van Freya) die een stukje over hem schrijft in Knack (toen het weekblad nog enige geloofwaardigheid had).
Het artikel ging wel over Geert Wilders, maar Baudet had als medewerker van een universiteit een stuk geschreven. Piet: “De Leidse rechtsfilosoof Thierry Baudet noemde hem in een opiniestuk in Trouw zelfs in één adem met vroege religiecritici als Spinoza en Voltaire, wier werken lange tijd alleen in Nederland konden worden uitgegeven, terwijl ze elders in Europa verboden waren. 'Door de vrijspraak van Geert Wilders is Nederland het eerste land in West-Europa waar ook de rechterlijke macht expliciet consequenties heeft verbonden aan het loslaten van het multiculturalisme. Zo doet Nederland zijn naam eer aan als vrijplaats voor tolerantie ten aanzien van het woord.'”
Baudet beschouwt zichzelf op dat ogenblik als sociaal-liberaal conservatief. “Wie kritiek op de EU heeft, wordt meteen gecatalogiseerd als isolationist en wie conservatisme interessant vindt, krijgt het verwijt dat hij terug wil naar de 19e eeuw. Dat is jammer. Ik vind andere stromingen ook best interessant.”
We zouden lang kunnen uitweiden over de interessante ideeën van Baudet, maar de grote verdienste van de man is toch wel dat hij de voornaam Thierry populair maakte in ons buurland waar ze eerder voor Kees en Koos kiezen. Dat is een hele prestatie in een land waar ze jus d’orange niet eens behoorlijk kunnen uitspreken.
Zelfs in Vlaanderen - waar toch een heleboel mensen rondlopen die deze voornaam van hun francofiele of xenofiele ouders gekegen hebben - is de correcte uitspraak een heikele evenwichtsoefening.
Ik vroeg daarnet even de statistieken op via een Nederlandse college en verhip: ouders kozen sinds de opgang van Baudet steeds vaker voor deze Franse voornaam. Vraag is natuurlijk of deze mensen wel weten wat ze hun kind aandoen. Over een paar jaar horen ze daar op café (in de veronderstelling dat het coronavirus definitief verslagen is): “Een jus d’orange voor Thierry”. Hoe moet dat wel niet klinken?
Kortom, de grote verdienste van Baudet zal toch maar een vergiftigd geschenk blijken te zijn. Dat zullen alle Thierrys daar binnenkort wel persoonlijk kunnen ervaren. Met dank aan hun xenofiele ouders.
