Dewinter: “Als N-VA straks opnieuw slaag krijgt, zal zijn partij hem niet meer volgen.”
“Allah is groot, maar ik heb de indruk dat Bart De Wever in Antwerpen zijn profeet is”, zei Filip Dewinter in 2017 bij aftrap van de verkiezingscampagne van toen. Sindsdien is er niet veel veranderd, Dewinter en De Wever kunnen nog altijd - en meer dan ooit - niet samen door dezelfde deur.
“Als Bart De Wever niet wil horen, zal hij moeten voelen”, roept Filip Dewinter in een stevig interview met het weekblad ‘Humo’. Voor De Wever is de figuur van Dewinter dan weer één van de bezwaren om met het Vlaams Belang in zee te gaan. De Wever herhaalde dat vorige week nog in ‘De Tafel van Gert’: “Vlaams Belang moet eerst de uitwassen, de echte extremisten uit de partij gooien voor er sprake kan zijn van samenwerking.” Iedereen weet dat Dewinter één van die sujetten is, die leidt tot een no pasaran van Vlaams Belang voor N-VA.
Doch, Dewinter is niet onder indruk van de grootspraak van De Wever. “Bij Bart is het persoonlijk geworden. Er zijn te veel dingen gebeurd tussen hem en mij”, zegt Dewinter over het feit dat De Wever nog liever stopt met politiek dan met Vlaams Belang te besturen. “Als Bart niet wil horen, zal hij moeten voelen. Voorlopig durft niemand Bart De Wever openlijk aan te vallen, maar als wij straks meer dan 25 procent halen en de N-VA krijgt opnieuw slaag, zal zijn partij hem niet meer volgen. Dan sneuvelt het cordon sanitaire over zijn politiek lijk.”
Opmerkelijk is dat voor Dewinter – net als zijn voorzitter Tom Van Grieken – het voorkeursscenario is om in 2024 mee te besturen. De enige partij die ideologisch dan het dichts bij hen in de buurt komt, is N-VA. En dus is zelfs Dewinter bereid om te relatieveren, zo blijkt.
“De tijd is nu rijp om risico’s te nemen en water bij onze wijn te doen”, aldus Dewinter. “De kaarten hebben nooit beter gelegen voor onze politieke strekking, in Vlaanderen en Europa. Ook bij andere partijen zijn er meer dissidenten dan u denkt. Desnoods kunnen we mensen wegplukken om aan een comfortabele meerderheid te komen.” Voor een luis in de pels van de Belgische politiek is dat een zeer gematigd standpunt, weliswaar met een kleine ‘maar’: “Maar als het niet anders kan, wil Vlaams Belang ook gedoogsteun overwegen.”
