Vorige maand kregen we plots melding van verschillende modellen, dat zij ‘uitgenodigd’ werden door een onbekende man om auditie te komen doen. Blijkt dat toch niemand minder dan Dennis Burkas te zijn zeker!
Verschillende knotsgekke berichten bereikten eind vorig jaar onze redactie. Vlaamse modellen, allen hadden ze gemeen dat ze aanvankelijk gecontacteerd werden via Instagram, kregen bericht dat ze uiterst geschikt waren voor een mooie opdracht. Niet zelden viel het woord ‘Playboy-cover’. Toen puntje bij paaltje kwam, bleek dat er in ruil wel seksuele diensten verwacht werden. De ‘onbekende’ van dienst bleek een meester in het manipuleren.
Van een West-Vlaamse blondine wist hij ook het telefoonnummer te ontfutselen. Zij wil haar verhaal aan ons doen. Anoniem weliswaar, want zij zit nog steeds diep in de put door wat haar overkwam. Ze deed mee aan een wedstrijd die wij mee hadden gelanceerd, en dacht aanvankelijk dat het telefoontje dat ze kreeg daar wat mee te maken had.
“Het was een dinsdag eind november, ik weet het nog goed. Ik was aan het werk. De persoon aan de andere kant van de lijn zei erg onduidelijk wie hij was. Ik heb zijn naam niet begrepen. Ik meende wel het woord ‘hoofdredacteur’ verstaan te hebben. Hij zei: ‘Je moet wél weten: de modellenwereld is ietsje harder dan de pornowereld’. Het gesprek overviel me nogal, dus ik begreep niet zo goed wat hij daarmee bedoelde. Hij zei nog dat je daarvoor openminded moest zijn. Ik heb geantwoord dat ik wel tamelijk openminded was. Ik begreep nog steeds niet goed waar hij naartoe wilde: ik dacht op dat moment dat het ging om poseren in lingerie of zo.”
“Dan vertelde hij me dat hij me zo snel mogelijk wilde zien, omdat hij mogelijks al een opdracht had voor mij. ‘Als het kan vandaag nog’, zo klonk het.”
“Na het werk ben ik onmiddellijk naar huis gegaan, heb ik mezelf klaargemaakt en ben ik naar het adres in Genk gereden dat hij aan me gegeven had. Ikzelf kom van de kust, dus dat was een rit van twee uur en een half. Terwijl ik onderweg was, stuurde hij me een bericht wat ik wilde drinken: iets fris of koffie. Ik antwoordde dat koffie goed voor me was: het was al behoorlijk laat, ik was een beetje moe en ik zou daarna ook nog eens twee en een half uur naar huis moeten: een koffie als opkikker kon ik dus wel gebruiken. Toen ik toekwam, stond mijn koffie reeds klaar. Die smaakte echter bijzonder zuur: ofwel had hij daar iets ingedaan, ofwel heeft hij zure koffie – als dat al bestaat. In ieder geval: na geproefd te hebben, heb ik die niet opgedronken.”
“Toen zei hij nogmaals: ‘Ik ga je zeggen zoals het is, de modellenwereld is veel harder dan de pornowereld’. Ik vroeg hem wat hij daarmee dan wel bedoelde. Hij zei: ‘Als je op de cover van de Vogue wil staan, dan ga je op je knieën moeten.’ Ik dacht bij mezelf: jaja, het zal wel, fantast. Dan begon hij de hele tijd op hoogst intimiderende wijze op me in te praten. Ik was zo van mijn melk, dat ik eigenlijk niet meer goed weet wàt hij precies zei. Het was alsof ik in een soort van waas zat. Het einde van zijn relaas is me wel bijgebleven: hij zei dat er in de contracten van de modellen Van Victoria’s Secret stond, dat ze voor twee komma zoveel miljoen per maand – tussen haakjes – op de koffie moeten met de sponsors, wat eigenlijk wilde zeggen dat ze daar mee naar bed moesten gaan. Ik zou, als ik iets wilde bereiken in de modellenwereld, dat ook moeten doen.”
“Toen zei hij: ‘Ofwel ga je enkel met mij naar bed, en dan betaal ik gewoon de fotografen en iedereen’, waarna hij zijn bril afdeed, zijn benen over elkaar sloeg en op dwingende toon vroeg: ‘Gaan we nu neuken, ja of nee?’”
“Ik was verbouwereerd, kon niet antwoorden. De schrik sloeg me om het hart: wat zou hij me aandoen als ik ‘neen’ zou zeggen? Ik zat op twee en een half uur van huis, in een armetierig appartementje met een man die ik niet kende en in een buurt die ik niet kende. Ik verging zowat van de schrik, kon geen woord meer uitbrengen. Toen zei hij, zichtbaar geïrriteerd: ‘Als je zo lang wacht met antwoorden, gaat mijn goesting over.’ Door de angst zei ik ‘ja’: zijn toon verraadde dat hij geen neen zou accepteren, ik werd als het ware gedwongen om toe te stemmen. Daarna zei hij: ‘Oké, doe je kleren dan maar uit en leg je maar klaar.’ Ik heb zwijgend gedaan wat hij van me verlangde, ik draaide een knop om in mijn hoofd en hoopte dat het zo snel mogelijk voorbij was.”
“Pas toen hij klaar was, groeide het besef van wat er zich net had afgespeeld. Ik had net mijn benen opengedaan voor een vent die ik totaal niet kende, en ik wist zelfs niet waarvòòr ik dat had gedaan, al begon het wel tot me door te sijpelen dat ik daarmee de cover van de Vogue niet zou halen.”
“Toen sloeg de schrik mij plots nog meer om het hart. ‘Ik hang toch niet voor de rest van mijn leven vast aan die vent?’ schoot plots door mijn hoofd. Ik zei hem: ‘En wat als ik al een vriend heb?’ Daarna werd hij boos en vroeg hij waarom ik dat niet eerder had gezegd. ‘Ik zal je nooit meer aanraken!’ sprak hij chagrijnig. Daarna liet hij me eindelijk weer gaan. Ik was vervolgens dagenlang ziek. Mijn maag krampte samen, ik was misselijk,…”
“Kort daarna heb ik klacht ingediend tegen hem: ik heb vier uur lang bij de politie gezeten voor een verklaring. Ik werd ook doorgestuurd naar slachtofferhulp. Toen ik daar de naam ‘Dennis Burkas’ uitsprak, hadden ze zoiets van: die man moet echt gestopt worden, dat is zijn tactiek om meisjes in bed te lokken.”
Toen we Dennis contacteerden voor zijn versie van het verhaal, liet-ie weten dat vrouwen bij bosjes voor hem vallen en de ontelbare vrouwen die het bed met hem deelden, dat vrijwillig deden. De vraag is natuurlijk hoe vrijwillig ‘vrijwillig’ is, wanneer je gedwongen wordt om in te stemmen...
Via via kwamen we ook nog te weten dat Dennis ondergetekende de tanden zal uitkloppen wanneer dit gepubliceerd wordt. Schrik dat-ie ineens voor de deur zal staan hoeven we evenwel niet te hebben: hij liet namelijk ook nog weten dat hij geen auto meer heeft en dat we voor tandje-klop zelf naar Genk zullen moeten.
Inmiddels weten we dat Dennis Burkas via verschillende Instagram-accounts modellen ronselt, die hij met allerlei beloftes - van covers van bekende magazines halen tot geld als water verdienen in de pornobranche - naar zijn zolderkamertje in Genk lokt, met maar één doel. We weten ook dat de man momenteel vrij is onder voorwaarden. We weten ook dat de klacht van bovenstaande jongedame bijlange niet de enige meer is. Wij hebben zo'n vermoeden dat Dennis weldra opnieuw in Hotel De Houten Lepel vertoeft...
