Een alternatief medium dat zijn publiek via Facebook probeert te bereiken, kent het spel: de algoritmes, de regels en vooral de stille oorlog die het platform voert tegen alles wat het niet zint. Maar wat doe je als die oorlog niet stopt bij het heden? Bij P-magazine zijn we het gewend om op de vingers getikt te worden. Onze posts worden soms verwijderd, de algoritmes doen moeilijk, en sinds anderhalf jaar zitten we stevig vast in de onzichtbare gevangenis van een shadowban van hogerhand. Maar nu blijkt dat zelfs het verleden niet veilig is.
Prehistorische censuur
Stel je voor: je hebt ooit een onschuldige grap, een scherpe opinie of een opvallende foto gedeeld. Vijf jaar later heeft niemand die post meer op zijn netvlies. Behalve Facebook. Waar ze tot voor kort onze nieuwste posts verwijderden zonder reden, graven ze nu doelbewust in de diepste krochten van onze archieven. Niet om herinneringen op te halen, maar om redenen te vinden om de ban voort te zetten. De ironie? Het zijn posts die destijds zonder problemen door hun moderatie zijn gekomen.
Shadowban 2.0
Een shadowban is al een duister concept op zich. Zonder duidelijke waarschuwing wordt je bereik beperkt, je publiek ziet je nauwelijks, en nieuwe volgers blijven weg. Het voelt alsof je staat te schreeuwen in een lege kamer. Maar dat Facebook nu oude content aanvalt, voelt als een nieuwe strategie om ons stil te krijgen. Want hoe verdedig je je tegen iets wat vijf jaar geleden is gepost? De regels van toen zijn immers niet de regels van nu.
De hypocrisie van de ‘community standards’
Wat Facebook vandaag verwijdert, zou destijds zijn geprezen als 'grensverleggend' of 'binnen de lijntjes'. Maar nu moeten we ineens voldoen aan de nieuwe, strakkere standaarden van een platform dat zichzelf steeds verder in een moreel harnas wurmt. Tegelijk zien we dagelijks hoe échte haatdragende en misleidende content vrolijk gedeeld wordt zonder enige repercussie. Het lijkt erop dat satire, scherpe opinies en ironie harder aangepakt worden dan propaganda en nepnieuws.
Wat betekent dit voor ons?
Bij P-magazine blijven we scherp en creatief, ondanks de schaduw waar Facebook ons in probeert te houden. Maar het is frustrerend om te zien hoe een platform dat ooit vrijheid van meningsuiting predikte, nu censuur toepast op manieren die zelfs George Orwell zou verbazen. Deze strijd gaat niet alleen over ons, maar over de vrijheid van iedere maker en publicatie die buiten de lijntjes kleurt.
Tijd voor actie
Blijven we hier stil over? Natuurlijk niet. Dit is een oproep aan iedereen die ooit een mening heeft gedeeld, een grap heeft gemaakt of simpelweg zichzelf wilde zijn op sociale media: dit kan ook jou overkomen. Censuur hoort niet retroactief te zijn. Het verleden herschrijven is iets voor dystopische romans, niet voor een sociaal platform.
Facebook, je bent gewaarschuwd. Jullie algoritme mag dan slim zijn, onze pen is scherper.
