Sinds juni 2023 verkeert P-magazine in een bittere strijd met niemand minder dan Conner Rousseau, de voorzitter van de socialistische partij Vooruit. Na de verwijdering van een artikel op aandringen van Rousseau, waarin wij nochtans niks dan de waarheid vertelden én zelfs een reactie publiceerden van zijn woordvoerder, volgde een dreigende boodschap komende van diezelfde woordvoerder: P-magazine zou kapotgemaakt worden. En alsof die uitspraak niet al impact genoeg had, heeft P sindsdien te maken met wat insiders als een gerichte shadowban beschouwen. Artikels worden willekeurig verwijderd en bereikcijfers op Facebook dalen drastisch – tot op het punt dat velen zich afvragen of dit alles nog wel toeval kan zijn.
Het gemerkte label en de praktijken binnen Facebook
Recentelijk kwam een ex-medewerker van Facebook, die anoniem wenst te blijven, met een opmerkelijke onthulling: bepaalde websites en individuen, waaronder P-magazine, zouden door Facebook als ‘gemerkt’ beschouwd worden. Dit label betekent dat Facebook extra streng toekijkt op hun posts. Het is geen kwestie van algoritmes of AI-bots die zich opdringen, maar van échte mensen binnen Facebook die met een vergrootglas naar de content kijken. Deze ‘scherpe’ evaluaties garanderen dat hoe voorzichtig de toon ook is, er altijd wel een reden te vinden valt om publicaties tegen te houden.
Volgens de voormalige Facebook-insider gaat deze stringente controle niet zomaar over toevallige misverstanden. Het ‘gemerkt’ worden als platform is een label dat slechts bij uitzondering wordt gebruikt. Hij suggereert dat de beslissing om P-magazine te onderwerpen aan deze strenge regels, van hogerhand zou komen. Details kon hij echter niet bieden – al blijven er vragen rond die ‘hogerhand’. Kan het zijn dat politieke druk hier een rol speelt? Zou het kunnen dat een invloedrijke politieke figuur – om het kind maar een naam te geven, Conner Rousseau – heeft aangedrongen op deze aanpak? Aan Conner Rousseau kunnen we dat niet vragen, want als er nu één ding is die de man niét spreekt, dan is het wel de waarheid.
Hoe Facebook de teugels aanhaalt
Volgens de ex-medewerker werkt het ‘gemerkt’ zijn als volgt: er wordt vanuit het platform zelf een vergrootglas op een account geplaatst. Posts worden minutieus geanalyseerd, en de minste overtreding (of wat daar volgens interne normen voor doorgaat) is meteen reden voor verwijdering of beperking van bereik. Terwijl de meeste gebruikers te maken hebben met automatische bots die de regels checken, zijn gemerkte accounts onderworpen aan een menselijke beoordeling. Dit maakt de kans op willekeur een stuk groter en zorgt ervoor dat zelfs onschuldige content wordt verwijderd, puur om de shadowban te kunnen blijven toepassen..
De politieke impact: een directe hand van Rousseau?
Conner Rousseau staat bekend om zijn niet aflatende drang naar het beïnvloeden van publieke opinies en het controleren van zijn politieke imago. Het verwijderen van kritische stukken is een verlengde hiervan en P-magazine blijkt sinds de publicatie van het gewraakte artikel in zijn vizier te staan. Het blijft een intrigerende vraag: zou Rousseau werkelijk tot het uiterste gaan om critici via de sociale mediagiganten het zwijgen op te leggen?
Het artikel dat verwijderd werd en Rousseau’s woedende reactie erop, doen vermoeden dat dit conflict voor hem persoonlijk belangrijk is. Hij zou niet de eerste politieke leider zijn die de mogelijkheden onderzoekt om invloed uit te oefenen op mediaplatforms, zeker als de publieke perceptie en kritiek rond zijn naam in het geding komen. Hoewel we geen harde bewijzen hebben van een direct bevel, maakt de combinatie van factoren het moeilijk om deze connectie niet te leggen.
Censuur en controle: zijn wij als samenleving klaar om dit te slikken?
Het lijkt erop dat Facebook zich hier schuldig maakt aan het belemmeren van de vrije pers, iets wat niet thuishoort in een samenleving die zich democratisch noemt. Sociale media zijn de moderne marktplaatsen van ideeën, en wanneer publieke figuren zich blijkbaar kunnen mengen in de controle over wie spreekt en wie zwijgt, is het niet ver gezocht om te stellen dat dit een gevaarlijke trend is.
Wat betekent dit voor de toekomst? Het verhaal van P-magazine en Conner Rousseau is misschien slechts het topje van de ijsberg. Deze vermoedelijke manipulaties en de manieren waarop sociale mediaplatforms omgaan met invloed van buitenaf zouden ons allemaal moeten aanzetten tot reflectie. Hoe onafhankelijk zijn onze meningsplatforms écht? En waar ligt de grens tussen politieke invloed en vrijheid van meningsuiting?
Steun ons en blijf geïnformeerd
Als Facebook en politieke invloed ervoor zorgen dat je onze artikelen minder vaak ziet, geef ons dan een steuntje in de rug door een abonnement te nemen. Met een abonnement ontvang je niet alleen onze scherpste stukken rechtstreeks in je mailbox, maar help je ons om onafhankelijk en ongefilterd de nieuws- en opiniewereld te kleuren. Laat je stem horen en maak samen met ons het verschil.
