Waar is de tijd dat Tom Waes – net zoals veel BV’s geboren in het magische jaar 1968 – onder de zeespiegel als diepzeeduiker zat te lassen aan een boorplatform?
Die tijd is in elk geval al lang voorbij. Waes in 2005: "Ik heb dat heel graag gedaan, dat was een superjob. Ik heb veel in het buitenland gezeten, bij de opgravingen voor het TGV-station in Grenoble bijvoorbeeld. Alleen was het te gevaarlijk. We waren een beetje de cowboys van de sector: we namen opdrachten aan waar andere duikers niet aan wilden beginnen. Als ze niemand vonden, dan belden ze ons. Soms kom je in situaties terecht... als je dan kinderen begint te krijgen, is de zin vlug over natuurlijk."
Vandaag zit Tom vooral boven de zeespiegel (niet om te lassen) en is het zelfs onmogelijk om hem niét te zien op televisie. Dat vertaalt zich uiteraard in de resultaten van zijn vennootschap. In het laatste (verlengde) boekjaar werd twee keer zoveel winst gemaakt als in 2018. De totale activa benaderen stilaan de magische kaap van 1 miljoen euro.
Niet slecht voor iemand die drie keer (!) het vierde middelbaar heeft overgedaan.
(Thierry Debels)
