Onze rekken kunnen weer gevuld worden met Aziatisch spul.
‘Ever Given’, zo heet de boot die vast kwam te zitten in het Suezkanaal. Mooie naam, waauw: ‘ooit gegeven’. Profetisch haast, om je vaartuig zo te noemen. Blijkt nu. Een boot die vast komt te zitten en de scheepvaart een weinig ophoudt. ‘No big deal’, denk je dan. Niets is minder waar. Plots wordt het belang van het kanaal tussen Oost en West duidelijk.
De smalle strook water van 193 kilometer lang bespaart boten een pak zeemijlen. Schepen tussen de noordelijke Atlantische Oceaan en de Indische Oceaan moesten vroeger om het continent Afrika heenvaren. Sinds het Suezkanaal bestaat, is dat niet meer nodig. Dat het kanaal zo ongelofelijk belangrijk is, blijkt pas wanneer een kapitein met een zware voet zijn schip de berm in vaart en de hele boel blokkeert.
Volgens onze eigen zeevaartschool – die het ongeluk op hun simulator naspeelde – voer het loze containerkapiteintje een knoop of vijf te snel voor het kanaal: 13 knopen in plaats van de toegestane 8 knopen.
Een week lang blokkeerde de 400 meter lange en 224.000 ton wegende 'Ever Given' de wereldhandel. Paniekzaaiers spraken al van lege rekken in de winkels, want het scheepsverkeer tussen Azië en Europa had (tijdelijk) opgehouden te bestaan. Aan beide zijden van het Suezkanaal liggen intussen meer dan 450 schepen te wachten om weer te kunnen verder varen. Volgens het hoofd van de kanaalautoriteit zal het 3,5 dagen duren vooraleer die het Suezkanaal hebben gepasseerd.
Goed nieuws echter, want de kolos is weer vrij, het kanaal weer open.
Doch, het bracht wel een en ander aan het licht. Om te beginnen dat het kanaaltje een lucratieve streep water is. Ze vangen daar gemiddeld 200.000 euro per boot die daar doorvaart (voor die daar vastzat zelfs 750.000 euro, hangt van formaat af). Dagelijks passeren er zo’n 90 boten. Reken maar uit. Door de flessenhals ging er een dagelijks transport van goederen ter waarde van 9 miljard dollar verloren. In 2019 passeerden 19.000 schepen door het Suezkanaal, met zowat 1,25 miljard ton aan vracht, goed voor 13 procent van de wereldhandel. Dat is net iets meer dan in ons Kempens Kanaal, zeg maar.
Dan zou je verwachten dat ze daar voorzien zijn op een beetje tegenslag. Mis poes. Fatsoenlijk materiaal is er niet. “Laten we de Hollanders bellen, die hebben verstand van boten!” En zo geschiedde. Komop Kees - oftewel de Nederlandse firma Smit Salvage - laat zien wat je kan. En dat deden onze heldhaftige noorderburen. In totaal hielpen zeker elf sleepboten mee bij het losmaken van de Ever Given. De scheepsschroeven werden door baggeraars vrijgemaakt uit de modder in het Suezkanaal. Ook werd een hijskraan ingezet om containers van het schip te lossen, plus een paar graafmachines hier en daar, om zo het gewicht te verminderen.
De hoek van het schip werd van 30 naar 10 graden gedraaid. En ziezo, we kunnen we weer varen. Alsof een overrijpe puist het heeft begeven en alles weer is zoals voorheen. Goed nieuws voor de 450 boten die liggen te wachten, minder goed nieuws voor de rederij van de Ever Given die een gespekte rekening mogen verwachten.
