Marc Reynebeau en Stephanie D’Hose verkondigden in De Standaard in afzonderlijke columns dat de vermaledijde documentaire 'Tegenwind”'vol “fake news” stond. Wat dan wel precies “fake” zou zijn geweest, wordt – opvallend – nergens in deze schrifturen vermeld. Stephanie kwam niet verder dan te verwijzen naar “tegenwindmolens”. Een initiatief van een aantal nerveuze burgers die de roeping hebben om “fake news” te bestrijden. Niet de meest betrouwbare bron dus. Het debat over wat er precies dan wel of dan niet juist is, doen de twee auteurs verzanden in een soort schimmenspel. Man en paard worden keurig verzwegen.
Marc Reynebeau vindt dat we de wetenschap moeten volgen. Die wetenschap bestaat dan voor hem uit de virologen. Wie dat dan zijn wordt niet in bijzonder vernoemd. Wellicht bedoelt hij de virologen die zijn aangesteld door de Belgische Staat. Er zijn immers nog tal van andere virologen buiten die groep die er een volstrekt andere mening op nahouden. Maar dat zijn dan wellicht idioten. Er was er zelfs één die behoorde tot de virologen van de Staat, professor Annemans met name, die zelf ook in Tegenwind te zien is. We moeten dus volgens Marc tezelfdertijd een viroloog vertrouwen omdat hij is aangesteld door de overheid, en hem wantrouwen omdat hij in Tegenwind voorkomt. Dat is een behoorlijk moeilijke schizofrene oefening. Of moeten we wat Annemans betreft een uitzondering maken? Dan geldt het vertrouwen plots niet meer omdat Annemans niet zegt wat we graag willen horen. Terloops: de teksten die Annemans met verve mee heeft ondertekend als lid van de GEES, werden later door diezelfde GEES nooit ingetrokken of gewijzigd omdat er fake news zou instaan. Biezonder.
In de opinie van Marc discrediteert Tegenwind het vooruitschrijdend inzicht in de wetenschappelijke consensus. Dat is een merkwaardige zin. Er zou dus een consensus bestaan in de wetenschap, die van gedacht is veranderd. Een consensus die het als het ware met zichzelf niet meer eens is geworden op een bepaald punt. En dan in een nieuwe consensus is omgeslagen. Dat is natuurlijk een fenomeen dat niet van het ene op het andere moment kan komen. Er moeten dus dissidenten bestaan hebben die deze wetenschappelijke consensus in vraag hebben gesteld. Maar was er dan wel een consensus? Eén en ander staat ook in een tijdsperspectief. Hoeveel consensus is er als 2 weken, of 2 maanden later iemand de vinger opsteekt die zegt het niet eens te zijn met de consensus? Het nooit met deze consensus eens te zijn geweest.
De realiteit op het terrein is dat er kort na het uitbreken van Sars-Cov2, door de WHO en de UNO, gesteund door heel wat landen, een campagne is opgezet om deze dissidenten te censureren. Mochten alleen meespelen in de poppenkast, alle popjes die meeknikten in consensus met de WHO. Want alleen als alle poppetjes, op z’n Chinees, hetzelfde denken en hetzelfde zeggen over het virus gaan we het virus verslaan. Dat staat zo letterlijk in de eerste rapporten van de WHO. Deze censuurcampagne werd naar buiten toe verkocht als een campagne tegen fake news. Waarbij als fake news werd beschouwd alles dat tegen de standpunten van de WHO inging. Probleem: de WHO schreef zelf het eigenlijk allemaal niet te weten, want het virus was nog maar net ontdekt en eigenlijk was er niet genoeg informatie. Deze nuance werd wereldwijd niet overgebracht. De standpunten van de WHO werden verheven tot de ultieme waarheid. Meer nog, de perceptie van wat de WHO zou deken over het virus werd vaak geadoreerd als de onwrikbare weergaven van de realiteit. Zelfs als de WHO het tegenovergestelde schreef. Zo werd wereldwijd aangenomen dat de WHO zou aanvaarden dat er afdoende wetenschappelijk bewijs zou zijn voor de werking van stoffen mondmaskers in de brede samenleving. Terwijl de WHO schrijft dat dat bewijs zeer betwijfelbaar is. Toch was wat men eigenlijk niet wist en dacht te weten de toets voor fake news. Ook de grote uitgeverijen van medische tijdschriften werd gevraagd om deze Goddelijke strijd mee te voeren. Wetenschappers die wat de indruk gaven het standpunt te zijn van de WHO niet volgden, kregen hun wetenschappelijke artikels niet gepubliceerd. Waaronder Michael Hewitt, een Nobelprijswinnaar, die zijn geschriften geweigerd zag. De virologen Prof. Ioannidis en Prof. Bhattacharya werden met pek en veren beladen – en erger – omdat ze de vermetelheid hadden om al in de eerste weken na de wereldwijde uitbraak te schrijven dat de IFR toch niet zo hoog was.
Dat laatste is een mooi voorbeeld van de verhouding tussen de consensus en het vooruitschrijdend inzicht. In eerste instantie verviel de voltallige aanhang van het toenmalig standpunt van de WHO in een hysterie waar Dirk Draulans nog een puntje aan kan zuigen. Jay en John werden uitgescholden voor al het vuil van deze wereld. Om vervolgens te zien, met lange tanden, dat de WHO tot het inzicht kwam dat de 2 idioten het eigenlijk bij het juiste eind hadden. Hun latere publicaties over hetzelfde onderwerp werden parmantig op de litteratuurlijst en de website van de WHO gezet. Was er een consensus? Neen, want er waren 2 (en meer) criticasters, maar hun studies werden gebrandmerkt. Was er vooruitschrijdend inzicht? Neen, de onbestaande consensus was gewoon mis, maar te hovaardig om dat te erkennen.
Tegenwind heeft mensen gepresenteerd die al in een vroeg stadium tot de criticasters behoorden. Marc en Stephanie zijn in de kramp blijven hangen van de campagnes van de WHO en de UNO. Zij worden anno 2022 nog altijd hysterisch van zoveel schandelijke invraagstelling. Dat mag niet hé!! Een zedig mens stelt de staat, de WHO en hun virologen niet in vraag. Wij zijn goede mensen, volgzaam en gedwee. Amen.
Van Marc en Stephanie is gekend dat ze het behoorlijk zitten hebben voor de Belgische Staat en de autoriteit die daarvan uitgaat. De bekrompen kerktorenmentaliteit van de adoratie voor de lokale expert.. Dat geeneen van die experten in deze materie onbevangen en onafhankelijk is, mag het deugmensvertrouwen niet in vraag stellen. Het hoort niet om daarover ook maar te spreken. Wel, laat het ons maar eens duidelijk zeggen: elk van de virologen die Marc en Stephanie adoreren, heeft persoonlijke belangen in de adviezen die ze daar zaten te geven bij de GEES, de GEMS en Celeval. Rechtstreeks voor henzelf, of voor de instellingen waarvoor zij werken. Dat er intussen wereldwijd professoren waren - serieuze experts in de virologie - die het tegenovergestelde zeiden van wat de virologen bij ons uitkraamden, mag ook niet gezegd worden. Het deugmensvertrouwen dat nationalistisch is verdraagt dat niet.
Het argument van Marc is vertrouwen. We moeten vertrouwen hebben in de virologen. In een realiteit waar er geen consensus is, en er behoorlijk wat virologen zijn die het anders zeggen, is de vraag wie we dan wel moeten vertrouwen. Op welke gronden stellen we vertrouwen in de ene of in de andere viroloog. De voorkeur geven aan bepaalde virologen omdat ze toevallig door de Staat zijn benoemd is volstrekt onvoldoende. De Staat is verre van onfeilbaar. Laat ons hopen dat we daar toch niemand van moeten overtuigen. Of zou het?
In de voorbije eeuw was mijnheer doktoor onaantastbaar. Als hij sprak moest de rest zwijgen. Hij besliste over leven en dood. Zijn kennis was ongrijpbaar voor gewone mensen. De drang naar meer patiëntrechten heeft daar een kentering in gebracht. De arts moet uitleggen aan de patiënt wat hij doet en waarom hij dat doet. Mensen gaan ook een andere mening vragen. Een “second opinion”. Zij proberen dan te begrijpen waarom een arts iets zegt, en nemen op basis van de verschillende input die zij krijgen een beslissing. Voor Marc hoeft dat niet. Hij heeft vertrouwen. Hij is blij met wat mijnheer doktoor zegt en stelt zich geen vragen. Hij slikt. De beslissingen die worden genomen voor hemzelf – want tenslotte hebben de maatregelen een impact op ons allemaal – aanvaardt hij klakkeloos. Hij is de patiënt van de arts van de vorige eeuw. Hij hoeft geen patiëntendossier te zien. Ademloos kijkt hij op naar mijnheer doktoor. Als die zegt dat hij moet sterven, want dat hij geen covid heeft, dan stelt hij geen vragen. Hij slikt.
Wel wij slikken niet. Wij vertrouwen de staatsvirologen niet. Wij kijken naar wat ze schrijven. Wij kijken naar wat ze zelf zeggen. Hoe ze elkaar tegenspreken, en hoe ze ook zichzelf tegenspreken. En we zien dat dat geen mooi schouwspel is. Wij willen een second opinion en kijken naar wat andere wetenschappers zeggen. Met ons beperkt begripsvermogen proberen we te verstaan wat die verschillende wetenschappers schrijven. Zelfs binnen dat begripsvermogen zien we dat onze Belgische staatsvirologen er geregeld serieus hebben naast geklopt. Zoals Neil Ferguson, bewonderd door Geert Molenberghs, voor België zonder maatregelen uitging van een reproductiegetal dat constant tussen 4 en 6 bleef als er geen maatregelen zouden zijn. Wij kijken dan naar de werkelijkheid, naar de cijfers van Sciensano, en zagen dat nog voor de maatregelen in maart 2020 dat reproductiegetal al bijna op 1 zat. En dan zeggen wij: “Minuutje … Wat lult mijnheer doktoor hier uit zijn nek”. We zien dan dat andere wetenschappers ook schrijven, om dezelfde reden, dat de Belgische mijnheer doktoor uit zijn nek staat te lullen. Een bloemlezing.
- Het covid safe ticket zorgt ervoor dat we terug veilig kunnen samenkomen.
- Er komt kudde-immuniteit bij 60, neen 70, neen 80 %. Of neen, helemaal niet.
- De zorg voor niet - covidpatiënten moet uitgesteld worden omdat de niet gevaccineerden hun plaats innemen.
- Winkelkarren ontsmetten helpt de besmettingen tegen te gaan.
- Er bestaat een wetenschappelijke consensus over de maatregelen.
- Kinderen vaccineren zich om de bomma niet te besmetten. Ze doen het voor een ander.
- Het virus komt niet uit een labo in Wuhan, maar is afkomstig van vleermuizen en een reptiel op de dierenmarkt aldaar.
- Zonder de strenge maatregelen hadden we nu 250.000 doden.
- Wie het vaccin neemt kan 12 dagen later niemand meer besmetten. Blijkt uit een Israëlische studie.
- Er is afdoende wetenschappelijk bewijs dan stoffen mondmaskers werken.
- We negatief test met een PCR-test is niet besmet en mag bij de cohorte niet besmette bejaarden.
- Als 30 % van de mensen op straat een mondmasker draagt, dan moeten we ons zorgen beginnen maken.
- Als Zweden niet dezelfde strenge maatregelen neemt als wij, krijgen ze daar 70.000 doden.
Mijnheer doktoor is behoorlijk van zijn voetstuk gevallen, hier in België. Indrukwekkend hoeveel fake news door virologen werd bijeengeluld. Zonder enige wetenschappelijke grond. “Den blok erop”. En dan maar klagen over fake news in Tegenwind. Uiteraard zullen er wel wat fouten in Tegenwind zitten. Maar dat geldt nog veel meer voor de onzin die de virologen ons hebben wijsgemaakt.
Maar neen! Wij zijn verkeerd. Wij moeten vertrouwen hebben! Wij zijn goede brave deugmensen die een diepe buiging maken voor mijnheer doktoor! Als de buitenlandse wetenschappers, en intussen ook een aantal Belgische experts, zeggen dat onze virlogen er behoorlijk naast kloppen, dan moeten we vertrouwen hebben. In de Belgische staatsvirologen dan. Niet in die andere virologen. Want de staatsvirologen, die zijn door de Staat aangesteld, en de Staat heeft altijd gelijk.
Zo hoort dat in het communisme.
Is het niet Marc en Stephanie?
(Michael Verstraeten, voorzitter Vrijheid)
