De Nederlandse studente Tanja Groen (18) verdween in de nacht van dinsdag 31 augustus op woensdag 1 september 1993 nadat ze van een feestje op de studentensociëteit Circumflex in het centrum van Maastricht naar haar kamer in Gronsveld fietste. Daar kwam ze evenwel nooit aan. Tanja is dan eerstejaarsstudente gezondheidswetenschappen aan de Universiteit Limburg van Maastricht.
De politie een week later: “Als we nu haar fiets eens vonden, of haar T-shirt, haar handtas, desnoods een schoen, maar nee, niet het minste spoor, geen enkele aanwijzing..., niets. Als we niet heel snel iets vinden, kunnen we nog weinig doen. Onze opsporingsmogelijkheden raken stilaan volledig uitgeput.”
Volgens de Maastrichtse politiewoordvoerder Jack Van Cleef wordt het onderzoek naar de vermiste Tanja Groen hopelozer met de dag. “Pas op, wij gaan ervan uit dat ze nog in leven is, maar wij kunnen pas echt speurderswerk verrichten als we een aanwijzing hebben, een houvast. In en rond Maastricht hebben we intussen elke vierkante centimeter in openlucht uitgekamd. Dat heeft geen enkel resultaat opgeleverd.”
Heeft Marc Dutroux iets te maken met de verdwijning van Tanja? In 1992 werd Dutroux vrijgelaten. Hij herviel evenwel “in zijn oude gewoonten”. Eind 1992 betastte Dutroux zelfs een 14-jarig meisje op een ijsbaan, ditmaal in Montignies-sur-Sambre. De politie besefte niet wie Dutroux was en hij ontsnapte aan gerechtelijke stappen. Ook in 1993 was Dutroux een vrij man.
In 1996 vraagt de politie van Maastricht meer informatie over Dutroux en co aan hun Belgische collega's.
In 1997 raakt bekend dat de ouders van Tanja - die volgens HBVL “waarschijnlijk slachtoffer is geworden van de bende-Dutroux”, door justitie in België niet eens op de hoogte gebracht van het feit dat er mogelijk sporen van hun dochter zijn gevonden. HBVL: “Ook de Nederlandse politiediensten die aan de zaak werken, wisten tot gisteren van niets. Vader en moeder Groen moesten uit de Belgische media vernemen dat hun dochter waarschijnlijk door Dutroux en de zijnen is ontvoerd en mogelijk vermoord.”
De Belgische rijkswacht laat de ouders van Tanja, die in het Noord-Hollandse Schagen wonen, uiteindelijk naar Charleroi komen. Ze doorploegen een stapel spullen die in de drie woningen van Marc Dutroux verzameld waren, om te kijken of er iets van Tanja tussenzat. Maar dat was niet het geval. De vader van Tanja: “We hebben écht lange tijd gedacht dat Dutroux iets met de verdwijning van Tanja te maken had. Ook al omdat ik vond dat Tanja een beetje leek op An Marchal — net als An had ook Tanja lange, donkere haren."
In 2004 geven de ouders van Tanja zelfs een beloning van 40.000 euro voor info. Dan wordt een nieuwe poging ondernomen om iets te weten te komen over haar. De som is niet toevallig uitgeloofd net voor het begin van het proces Dutroux. Zeven jaar daarvoor vermoedden de speurders even dat ook Tanja Groen ten prooi was gevallen aan Belgiës beruchtste crimineel.
Politie en justitie onderzoeken vandaag opnieuw de mogelijke betrokkenheid van de Belgische seriemoordenaar Marc Dutroux bij die verdwijning van de Nederlandse studente Tanja Groen.
Bronnen in opsporingskringen in zowel Nederland als België hebben dit tegenover de Nederlandse regionale krant ‘De Limburger’ bevestigd. Er is in België een rechtshulpverzoek ingediend, waarin justitie vraagt het onbekende vrouwelijke DNA dat is gevonden in huizen en bestelauto’s van Dutroux te vergelijken met dat van de achttienjarige Tanja. De resultaten worden ‘zo snel mogelijk’ verstuurd naar het Openbaar Ministerie in Nederlands Limburg, laat advocaat-generaal Jean-Baptiste Andries van het parket in Luik weten.
Er zijn inmiddels ook al onderzoekshandelingen verricht. Het coldcaseteam van de politie Nederlands Limburg heeft met diverse getuigen gesproken. Daarnaast wordt gekeken of feiten en omstandigheden rond de verdwijning van Groen met Dutroux in verband kunnen gebracht worden. Zijn werkwijze waarbij hij meisjes met fiets en al in een bestelbusje trok, zou kunnen passen bij de verdwijning van Tanja Groen. Zij werd in de zomer van 1993 voor het laatst fietsend in Maastricht gezien.
De eerste keer dat Alain Remue de naam van Tanja Groen hoorde, was na de arrestatie van Marc Dutroux. “Toen hebben we boven de trap van het justitiepaleis een enorme tijdlijn geplakt, met daarop het leven van Marc Dutroux”, zegt Remue in HLN. “In de hoop een link te vinden, zetten we op diezelfde tijdlijn ook álle onopgeloste verdwijningszaken. Nathalie Geijsbregts en Liam Vanden Branden, bijvoorbeeld, maar ook Franse én Nederlandse vermisten. Eén van hen was Tanja Groen.”
Het leek meteen heel plausibel dat ook zij een slachtoffer was van Marc Dutroux. “Ze paste perfect in het rijtje”, zegt Remue. “Sabine Dardenne verdween in mei 1996 in Doornik: met de fiets. Laetitia Delhez verdween in augustus 1996 in Bertrix: met de fiets. En dan hadden we Tanja Groen — zij verdween, weliswaar drie jaar vroeger, in Maastricht: mét de fiets. Dat trok onze aandacht, en we zijn daar toen heel specifiek naar gaan kijken.” Vandaag staat de beloning voor bruikbare info op 1 miljoen euro.
