De Don Quichote van de lage landen, die Jiske Van de Veire.
We weten ondertussen dat Jitske wat kwijt wil. En dat doet ze iedere keer door uit de kleren te gaan. Het heeft iets van een lichtbak voor konijnen: wachten tot ‘ze’ erop af komen om te kunnen knallen. Sterker nog, op voorhand al knallen en proactief de verontwaardiging ventileren over wat gaat komen. In de psychologie heet zoets ‘beschikbaarheidsheuristiek’. Wat betekent dat ons oordeel afhangt van het gemak waarmee voorbeelden in onze gedachten opkomen. Iets wat we vaak zien gebeuren, zàl – in ons voor-oordeel – ook gaan gebeuren.
Dit bericht op Instagram bekijken
Let wel, wij staan er volledig achter dat iedereen mag/moet/kan zijn die hij/zij wil/mag/moet zijn. De boodschap is toegekomen, Jitske. Nu een keertje met je kleren aan? of wat dacht je van een gewone vrolijke boodschap, zodat je vrolijke reacties kan plukken?
Ondanks haar goede bedoelingen blijft het toch iets provocerends hebben. “Onder het motto: we vragen er nooit om”, schrijft Jitske. “Om uw haatdragende comments, respectloze reacties of grensoverschrijdende berichten. Ook niet uw goedkeuring. Enkel aandacht op dit problematisch gedrag hier op sociale media. En daarbuiten. Not asking for it. Nooit.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Goed zo, begrijpen we. Maar wat met de volgende post. We zien een mooi portret van Jitske die (not asking for it) om aandacht vraagt over het niet dragen van geen make up. “Serving you natuurlijke looks elke dag”, schrijft Jitske. “Sinds een jaar ga ik zonder make-up door het leven: da’s zo bevrijdend. Vroeger kwam ik niet buiten zonder. Nu kan ik me niet meer inbeelden hoe het zou zijn met.” Juist. Mogen we dan even advocaat van de duivel spelen en als azijnpisser ons afvragen hoe de natuurlijke look zonder gelnagels en neuspiercings zou zijn? Kijk – wij vragen er niet om – maar waar past blauw, rood en paars haar in het plaatje van de natuurlijke look?
Dit bericht op Instagram bekijken
Dit bericht op Instagram bekijken
Hoe dan ook, leven en laten leven, en doen wat je niet laten kan, toch? Maar wie katholieker dan de paus wil zijn, moet soms – vrezen wij – op de blaren zitten. En wat de paus betreft, wij zouden wel graag hebben dat die zijn kleren aanhoudt om zijn boodschap uit te dragen.
