De grote baas van P-magazine had het al een week op voorhand gevraagd: ik moest de eerste aflevering van Kat Zonder Grenzen bekijken om vervolgens een uitgebreide recensie op de website te plaatsen.
Ik probeerde nog onder de opdracht uit te komen door te argumenteren dat ik allergisch word van mevrouw Sarafian of dat ik dan liever een echt goed programma bekijk, maar de baas is de baas natuurlijk, ook in de media.
Ik heb het toch een tiental minuten uitgehouden met Kat en haar gasten. Voor een amoureuze actie - want daar ging het programma toch over - zou dat volgens de meeste mannen niet slecht geweest zijn. Een paar dagen geleden zag je op een andere zender (VRT) nog een wagyu rund dat welgeteld een seconde nodig had om te ejaculeren. Vreemd genoeg werd een mannetjesrund gebruikt om de iets later ejaculerende stier op te winden. Iets voor Jani dus.
In die tien minuten hoorde ik toch enkele frappante uitspraken. Zo beweerde Axel Daeseleire - zoals vele BV’s in 1968 geboren en exact drie dagen ouder dan de schrijver van dit stukje - dat hij soms 3 weken droog staat. Dan had hij besognes of andere zorgen die werkgerelateerd waren. "Mannen worden vrouwen en vrouwen worden mannen", zei de grote acteur. Heeft hij ons iets te vertellen? Sarafian (de allergie begon al snel op te komen) zoekt mannen voor de liefdesdaad, maar ze beweert dat er geen echte mannen meer zijn. Ik ben bijna zeker dat de echte reden elders ligt.
Een van de elementen waarom ik niet spontaan zou afstemmen op het programma (hier wordt nog ouderwets lineair gekeken) is Kat zelf. En nu moet ik deemoedig toegeven dat ik mij vergist heb. De enige persoon die me niét stoorde tijdens die 10 minuten was net Kerkhofs. Tien minuten is natuurlijk niet echt lang, maar je moet een fles whiskey toch ook niet helemaal leegdrinken om te weten hoe de vloeistof smaakt?
Kat was een verrassing omdat ze de mensen liet praten. En op dat vlak had ik me vergist. In het verleden zagen we het maatje van Dries (handig dat ze even klein zijn) vooral als praatgaste, hier zat ze in een andere rol en die rol lag haar. Maar dat is ook het enige positieve dat te melden valt over Kat Zonder Grenzen. Het zou me verwonderen dat die andere minuten na de eerste tien beter waren. De beste whiskey zit ook niet onderaan in de fles, dat lijkt alleen maar zo.
