Daar lijkt het wel op: het regende afgelopen week eenzijdige verzoekschriften in Antwerpen.
Wij waren blijkbaar niet de enigen, die deze week middels een eenzijdig verzoekschrift gedwongen werden iets weer offline te halen. Bij ‘tScheldt hadden ze over diezelfde Koning Konijn geschreven, waarna een deurwaarder ook bij hen dingdong kwam doen met dergelijk document.
Hoe zo’n eenzijdig verzoekschrift in zijn werk gaat? In dit geval stapte Koning Konijn naar de rechter en zei: ‘Meneer, ze pesten mij! Ze hebben iets over mij geschreven waarvan ik niet wil dat het geschreven wordt!’ en de rechter antwoordde: ‘Awel, ‘t is goe manneke, ik geef u een vonnis dat ze dat onmiddellijk offline moeten halen, op straffe van vijfhonderd euro per uur!’ De tegenpartij wordt in dit geval niet eens op de hoogte gebracht van het feit dat er een procedure tegen hem of haar loopt, en wordt na uitspraak gedwongen zich neer te leggen bij het vonnis.
In ‘Het Nieuwsblad’ lezen wij dat die rakkers van ‘tScheldt deze week nòg iets offline moesten halen, gedwongen met zo’n eenzijdig verzoekschrift. Zij hadden een artikel gepost met daarbij een foto van een topless Sihame El Kaouakibi. Het bijbehorend artikel mochten ze laten staan, maar de foto moest onmiddellijk weg.
Nu vallen ons een aantal dingen op aan dat artikel in ‘Het Nieuwsblad’. Zij vinden het wel relevant genoeg om iets over een topless foto die weer offline moet te brengen, waarover bijna niemand iets afweet. Aan de andere kant gonst het op social media al een ganse week over de strapatsen van Koning Konijn, maar da’s dan weer niet relevant genoeg voor de ‘grote media’ om iets over te brengen.
Of jawel: ‘Het Nieuwsblad’ sloot hun ganse epistel over het eenzijdig verzoekschrift van Sihame El Kaouakibi af met volgende alinea:
“Ook Vooruit-voorzitter Conner Rousseau stapte naar de rechtbank, nadat ‘t Scheldt had uitgepakt met zogenaamde onthullingen uit het privéleven van Rousseau. Overigens verplichtte de rechtbank ook P-magazine om een gelijkaardig verhaal over Conner Rousseau offline te halen.”
Da’s wel een heel klein beetje gejokkebrokt. Dat ging helemaal niet over ‘onthullingen over het privéleven’ van Koning Konijn. Dat ging over een aangifte van strafbare feiten die hij zou gepleegd hebben. En neen, P-magazine werd niet gedwongen om een ‘gelijkaardig verhaal offline te halen’. P-magazine had aan de woordvoerder van Koning Konijn gevraagd hoe het zat, en moest het relaas van die woordvoerder weer verwijderen.
Inmiddels heeft ‘Het Nieuwsblad’ die alinea overigens weer van het artikel geknipt. Zouden ze van Koning Konijn ook een eenzijdig verzoekschrift gehad hebben? Het is immers onbegrijpelijk – en bijzonder verontrustend! – hoe snel dit verkregen kan worden dezer dagen.
We kunnen je alvast meedelen dat we straks (de advocaten van) Koning Konijn in de rechtbank zullen ontmoeten: wij laten ons niet zomaar censureren.
