“Er is een kind gestorven. Wat zit u hier eigenlijk nog te doen?”
Voor de zoveelste keer – we zijn de tel kwijt - mocht Wouter Beke het komen uitleggen in het Vlaams Parlement. Voor een keer gaat het niet over corona, al krijgt Beke wel hetzelfde verwijt: too little too late. De parlementsleden wilden tekst en uitleg over hoe het mogelijk was dat een meisje van zes maanden oud, door verwondingen in de Gentse crèche ‘t Sloeberhuisje kwam te overlijden terwijl uit de inspectieverslagen bleek dat de crèche een lange voorgeschiedenis had van klachten en inspecties.
Wouter Beke had het zich wellicht anders voorgeteld toen hij – na zijn ontslag als voorzitter van CD&V – zijn partij met lichte dwang ertoe had weten te bewegen om hem een ministerpost te geven. Beke schreef ooit een boek met de titel: “Revolutie van de redelijkheid: de weg naar levenskwaliteit en geborgenheid.” Nja.
"Er is een kind gestorven, minister. En dat terwijl alle alarmbellen hadden moeten afgaan. De bewuste kinderopvang heeft tussen 2013 en 2019 twaalf keer de inspectie over de vloer heeft gekregen", zei Groen-parlementslid Celia Groothedde. "U heeft de voorbije twee jaar in het parlement drie keer vragen gekregen over incidenten waarbij de veiligheid en integriteit van kinderen in het gedrang was. Ondanks al die waarschuwingen heeft u niks gedaan om de veiligheid van de kinderen te beschermen (...) Weg met onverschilligheid. Weg met uw beleid", voegde Hannelore Goeman (Vooruit) daar aan toe. "Gaat u uw politieke verantwoordelijkheid nemen, na zoveel schandalen? U was gewaarschuwd?"
Vlaams Belang was nog duidelijker: "Uw zorgbeleid is er een van woorden, niet van daden. Houdt u de eer aan uzelf, of neemt u de verantwoordelijkheid?", aldus Ilse Malfroot (Vlaams Belang). En Lise Vandecasteele (PVDA): "Waarom heeft u een jaar geleden geen actie ondernomen?"
Doch, Beke ontpopte zich nog maar een keer als de Houdini van de politiek. “Ook ik heb mij de vraag gesteld waarom niet is opgetreden. Hoe komt dat? Dat is wat de audit die ik heb aangekondigd, moet uitklaren. Maar ook: welke lessen kan men daaruit trekken? Welke evaluatie-instrumenten kunnen we daar wel voor inzetten.”
Hoe dan ook, zijn diensten bleken ’t Sloeberhuisje over het hoofd gezien te hebben toen ze een zwarte lijst opstelden. Ondertussen weten we van het parket Oost-Vlaanderen dat het om het shakenbabysyndroom gaat, een hersenletsel dat ontstaat door een jonge baby hevig heen en weer te schudden. ‘Opa Sloeber’ zit nu in de cel op verdenking van opzettelijke slagen en verwondingen met de dood tot gevolg.
Finaal antwoord van Beke: “Het is mijn politieke verantwoordelijkheid om kaders te creëren. Maar het is aan agentschappen en diensten om daarmee aan de slag te gaan. Zo werkt het misschien niet in uw wereld, maar toch wel in de mijne.” En daarmee wordt de hete patat doorgeschoven naar Kind en Gezin. Maar is dat niet al jarenlang een CD&V-bevoegdheid?
