“Ik ben trots, ik ben heel fier, ik ben heel blij.”
In het contract van een trainer is de ontslagclausule een belangrijk onderdeel. Een club die niet scoort, geeft zijn coach een C4. Tenzij je Vincent Company heet, dan mag je in eerste klasse spelen op het niveau van tweede klasse. “Vroeger was de trainer al vier keer ontslagen”,was vorige week de commentaar van drie ex-coaches op de precaire situatie van paars-wit. Bij Cercle Brugge mocht Yves Vanderhaeghe zijn koffer pakken, ondanks het feit dat Cercle net had gewonnen. Clement was dus een gewaarschuwd man.
Na het potteke stamp van Club Brugge tegen Leipzig (5-0) kreeg Clement bakken kritiek over zich heen voor zijn keuzes. Winnen tegen Genk was dus meer dan zo maar een match. Knokken voor het zelfvertrouwen, de eigenwaarde, kokken om te overleven.
Het werd een droom van een match voor Club Brugge. Een rollercoaster van een topper die eindigde op 2-3 voor Clement, nadat zijn ploeg meer dan een helft met tien verder moest… Op minuut 72 werd het 2-1 voor Genk. Op minuut 79: 2-2, een goal van Noa lang. Vier minuten later: 2-3 een goal van Fedrico Ricca. De eindstand.
“Het geloof is geen enkel moment uit de groep verdwenen”, zei Clement na afloop van de match. “Ik ben trost, ik ben heel fier, ik ben heel blij.”
Zelden zo’n getormenteerde blijdschap gezien als op het gezicht van Clément toen de scheidsrechter affloot.
