Morgen is het opnieuw Eurovisiesongfestival. De kans dat België voor een tweede keer zou winnen is zo goed als nul.
Die eerste keer was in 1986. Sandra Kim (Sandra Caldarone, geboren op 15 oktober 1972) was de jongste winnares ooit van het Eurovisiesongfestival met het lied J'aime la vie (zij was toen 13), waarmee ze België dat jaar de eerste (en tot nog toe ook de enige) overwinning in het Eurovisiesongfestival bezorgde. Een dag eerder raakte overigens bekend dat er in Tsjernobyl een kernreactor ontploft was.
Kim tien jaar later bitter in de media: “Ik was nog maar 13, maar bij de RTBF hadden ze op het hart gedrukt dat ik er 15 moest van maken.”
Ze heeft dan al drie jaar geen plaat meer kunnen opnemen omdat ze haar contract met haar producer Marino Atria, artiestennaam van Rosario Marino, verbroken heeft en naar de rechtbank is gestapt. Want Sandra voelt zich door haar ontdekker gerold. J'aime la vie? "Jawel, maar niet zoals het de laatste jaren geweest is,” zegt Sandra.
Het Belang van Limburg: “Voor de rechtbank van eerste aanlag in Luik heeft haar advocaat dan (voorlopig) 2 miljoen frank schadevergoeding geëist van Marino Music voor nooit uitbetaalde royalties op platenverkoop en voor schending van morele rechten. De tegenpartij gebruikt nog zwaarder geschut. Die eist 12 miljoen frank van Sandra wegens de financiële schade die het gevolg is van de contractbreuk.”
Marino Atria (zie foto onder) was de man die in 1985 Sandra Kim uit haar muziekgroepje plukte en haar als solozangeres lanceerde. Omdat Sandra nog minderjarig was, werd het contract getekend door haar ouders. Het ging om exclusiviteitscontracten voor de duur van zeven jaar, die later vijfjaarlijks konden verlengd worden.
De verlenging kon alleen door de producer worden verhinderd. In 1991 werd het contract inderdaad verlengd (tot 1993) en er werd een clausule aan toegevoegd: “De artiest mag de producer melodieën voorstellen die ze wenst te zingen.” In maart '93 werd het contract nogmaals verlengd (tot 1998!). HBVL: "Maar nog datzelfde jaar trok Sandra Kim haar stoute schoenen aan en zegde het contract op."
Een minnelijke schikking bleef uit. Gevolg: ze heeft dan al drie jaar geen plaat meer kunnen maken. De rechter in Luik heeft een financieel expert aangeduid die de boekhouding van Marino Music moet onderzoeken om uit te maken of - en in welke mate - de zangeres financieel nadeel heeft geleden. De expert heeft daarvoor een half jaar tijd.
Van 'J'aime la vie' zijn in België alleen al 300.000 exemplaren verkocht, een record. Wereldwijd moeten er een paar miljoen van verkocht zijn. Maar de royalties op een plaatopname vallen toe aan de auteurs, niet aan de zanger(es). Tenzij daarover een akkoord wordt gesloten. “Mijn ouders wisten van niets,” zegt Sandra in de media. “Mijn vader is een eenvoudige gastarbeider. Hij verstond niet eens alles wat er in dat contract stond.”
In 2001 is de beslissing gevallen. Sandra in de media: “Ik weet het, veel mensen denken dat ik miljoenen heb verdiend met J'aime la vie. De waarheid is dat ik nul frank, nul komma nul, heb overgehouden. Ik heb me in leven kunnen houden door te zingen, maar van J'aime la vie heb ik nooit één frank gekregen. Ik heb destijds gevochten voor mijn deel, maar het was hopeloos. Dus heb ik die zwarte bladzijde omgedraaid.”
“Mijn toenmalige producer-manager, mijnheer Atria, heeft dertig à veertig miljoen frank verdiend. J'aime la vie is overal uitgebracht, stond op alle mogelijke compilaties. Hij werkt niet meer hoor (lacht grimmig), maar ik moet wel. Natuurlijk zijn we gerold. ik was een kind, mijn ouders zijn erg brave mensen. Werkmensen die niks van de showbizz kenden. Die hadden nog nooit een contract gezien. En Marino Atria kon goed babbelen hé. Het is jammer, maar het verleden kan je niet veranderenen.”
Vandaag bestaat de EDITIONS MUSICALES MARINO ATRIA, of kortweg E.M.M.A. of EMMA MUSIC.
De onderneming is opgericht door onder anderen Rosario Marino, geboren in Palermo in 1944. Het gaat om een piepkleine onderneming met amper inkomsten. Er is ook een documentaire van Rachel Marino, de dochter van Rosario.
