Verrassend nieuws vandaag in de Franstalige pers. Volgens Le Soir en Médor zou Aldo Vastapane of een vertrouweling van Vastapane in de zomer van 2017 een envelop met 50.000 euro gegeven hebben aan Jean-Claude Fontinoy. Deze laatste was werkzaam op het kabinet van Didier Reynders.
Doel van dat smeergeld was om een oplossing te vinden voor de vzw van prins Laurent. Die vzw wacht nog steeds op zowat 50 miljoen euro Libisch geld. De zware beschuldigingen staan in een proces verbaal (PV) dat eind vorig jaar bij procureur-generaal van Luik De Valkeneer is beland.
Het proces verbaal is volgens Le Soir en Médor geredigeerd door een ‘ervaren magistraat’. Hij beweert in het najaar van 2020 een besloten vergadering te hebben bijgewoond waar een lid van de Vastapane-groep het verhaal vertelde. Dat is wel merkwaardig. Wat deed die 'ervaren magistraat' op die vergadering?
Het beschuldigende rapport werd overgebracht van het parket van Luik naar dat van Brussel. In de hoofdstad bevestigde de woordvoerster van het openbaar ministerie de informatie aan de Franstalige media. Een PV ‘met inbegrip van beschuldigingen gericht tegen de heer Jean-Claude Fontinoy’ is ontvangen door de Brusselse rechtbank. Bij het parket van Brussel loopt een onderzoek.
Le Soir en Médor hebben het lid van de Vastapane-groep ontmoet die Jean-Claude Fontinoy beschuldigt. Deze sleutelfiguur weigert commentaar. Hetzelfde aan de kant van de ontvanger van de envelop. Nog steeds voorzitter van de NMBS, met het etiket van MR, zei Fontinoy dat hij "de gewoonte had aangenomen om geen commentaar meer te leveren". Sinds januari 2020 is Fontinoy overigens het voorwerp van een ander gerechtelijk onderzoek in Namen, waar zijn talrijke en lucratieve vastgoedaffaires de aandacht hebben getrokken.
De huidige Europese commissaris Didier Reynders, belast met Justitie en de bescherming van de rechtsstaat, verklaart: “Dit is niet de eerste keer dat ik opmerkingen over het onderwerp heb gehoord, maar ik heb geen informatie. "
Het verhaal is opmerkelijk omwille van verschillende elementen. In de eerste plaats was Aldo Vastapane de minnaar van prinses Paola, de latere koningin. Laurent zou een zoon van beiden zijn, maar dat verhaal werd in mijn biografie over Laurent ontkracht. Laurent zelf deed een DNA-test waaruit bleek dat Albert zijn vader was.
Vastapane heeft wel een zeer goede relatie met het koningshuis. Zo heeft hij een paar jaar geleden de twee noodlijdende vastgoedondernemingen van Laurent overgenomen. Opvallend is dat dit net in de periode was van de mogelijke overdracht van de envelop met 50.000 euro aan Fontinoy. Dat Vastapane via Fontinoy bij Reynders aanklopte, was wel niet het beste idee. Het was net Reynders die Laurent al jaren boycotte. Vastapane is overigens niet meer van de jongste. Hij werd in 1926 geboren en sukkelt al jaren met zijn gezondheid. Zo verblijft hij in een exclusief woonzorgcentrum in Ukkel.
Tot slot doet het verhaal denken aan de beschuldigingen van de ex-spion Nicolas Ullens de Schooten tegen Fontinoy en Reynders. De voormalige agent van de Staatsveiligheid voert al jaren een kruistocht tegen beiden. Hij gebruikt daarvoor steevast de Franstalige media Le Soir en Médor.
