Onze man ging aan de slag met Trade Euro. Het zoveelste financiële wondermiddel of toch iets praktisch?
Van crypto’s tot NFT’s, van Paypal tot Payconiq, de financiële wereld om ons heen kende nooit zoveel veranderingen als in onze 21ste eeuw. Soms lijkt het erop dat er iedere dag wel iets nieuws op de markt komt, dat ons geld op een nieuwe manier zal laten leven. Voor financiële dino’s als mezelf is het dan ook een uitdaging geworden om door het bos de bomen nog te zien en vooral valkuilen te gaan vermijden. We herinneren ons allemaal nog de farce van de Squid Game Token, waar miljoenen mensen miljoenen keiharde dollars in recordtijd verloren. We beschouwen onszelf dan ook als erg kritisch, sceptisch zelfs wanneer zo een nieuwe speler de markt wil gaan veroveren en dat gevoel was niet anders toen we Trade Euro op ons bord kregen.
Trade wadda?
Trade Euro is een digitaal betaalmiddel, te gebruiken bij ondernemers door ondernemers. Veel korter kunnen we het nietvatten. Je hebt een rekening waar Trade Euro’s op geparkeerd staan en die Trade Euro’s kun je gaan spenderen bij handelaars die ook zo'n rekening hebben. Wanneer we het wat uitgebreider willen beschrijven, is Trade Euro eigenlijk een moderne manier van ruilhandel drijven. “Ik koop iets bij jou en jij koopt iets bij mij” bij wijze van spreken. Nieuw is het niet, want ondertussen blies het systeem al twee kaarsjes uit. Toch brak het pas echt door na de eerste lockdown, waar de waarde van de lokale handel plots vingerdik in de verf werd gezet.
Kan ik het daadwerkelijk gebruiken?
We waren niet meteen gewonnen voor het idee. We kennen ze ondertussen al allemaal, de bedrijven die de wereld beloven maar eigenlijk niets meer dan een lege doos zijn. Daarnaast is er ook de praktische kant van het verhaal, oftewel ‘wat kun je ermee’? Tuurlijk is het vandaag de dag megahip om aan de toog (of tafeltje van maximaal 6) grote verhalen te vertellen over je crypto-investment-skills, maar ooit al eens geprobeerd een biefstuk te betalen met Shiba Inu coins? Trade Euro gaat er prat op dat het een praktisch betaalmiddel is, zonder al te veel poespas en dat triggerde onze interesse.
We openden een account, gooiden er een paar euro’s op en gingen op de website op zoek naar bedrijven waar me met onze nieuwe digitale munten konden betalen. Wat blijkt? Het zijn er eigenlijk best wel veel en in zowat iedere provincie is er meer dan voldoende keuze. Van advocaten tot speelgoedwinkels en cafés of restaurants, ze zijn allemaal van de partij. Meer nog, bij enkele onder hen staat in dikke rode letters 'honderd procent' geschreven, een teken dat je je volledige factuur met Trade Euro’s kunt betalen. Als goede Belg zijnde kozen we dan meteen ook voor een praktijktest in de Ahoi, een bootrestaurant in Kortrijk. Een paar cocktails, wijntjes en twee stevige schotels later brak het moment van de waarheid aan: betalen. Ergens hadden we ons mentaal al klaar gemaakt om iets te horen genre “ah ja neen sorry, we doen dat eigenlijk niet”. Tot onze grote verbazing klonk het doodleuk “Ah met Trade Euro’s betalen? Geen probleem!” Via onze smartphone kozen we de begunstigde, tikten we het bedrag in en hopla, het was in de spreekwoordelijke sjakos. Voor Stefan Bettens, de patron van het bootrestaurant, was een instap in het Trade Euro verhaal de normaalste zaak van de wereld. “Mijn vrouw heeft een schoonheidssalon en toen er werken werden uitgevoerd in de straat, verdwenen de parkeerplaatsen voor de deur. Onze overbuur, een garagist, verhuurde dan weer plaatsen in een loods. Wij hadden zo'n plaats nodig en zijn vrouw liet maandelijks haar nagels doen. De logica zelve eigenlijk dat we een ruildeal uitwerkten, een vibe die er ook met Trade Euro is.”
Die mens heeft een punt, een punt dat daags nadien nog eens extra duidelijk werd. Mijn echtgenote had nood aan een beurt (bij de kapper welteverstaan) en ook mijn gezichtsbeharing had nood aan wat liefde. In Waregem vonden we een kapsalon en een barbier die Trade Euro’s aanvaarden.
Wat is de catch?
Een echte catch is er niet, want na Trade Euro een paar dagen gebruikt te hebben, valt het op dat het eigenlijk een redelijk transparant betaalmiddel is. Het is een tool die vooral op ondernemers is gericht en iedereen moet aanzetten om wat meer bij je collega’s te gaan spenderen in plaats van bij de Chinese webvehikels. Als we dan toch over iets moeten zagen, dan kunnen we misschien vragen stellen bij het ontbreken van een app. In deze moderne tijden van stinkend rijke tiktokkers die sneller appen dan het overlegcomité regeltjes kan verzinnen, is het eigenlijk not done om dit alles via een website te laten verlopen.
Ook het aanbod van handelaars, hoewel niet klein, kan nog veel beter, al denken we dat het een kwestie van tijd zal zijn alvorens de rest van de Belgische winkels hun weg naar daar zullen vinden. Belgen staan er nu niet bepaald bekend om nieuwe ontwikkelingen te omarmen. Wij zijn alvast fan geworden, al was het maar omdat we nu het excuus hebben om op café te blijven plakken. “Jamaar schat, 't is voor die reportage over Trade Euro’s he!”
Terzijde: weet iemand of Hot Marijke ook Trade Euro’s zou aanvaarden? We vragen het voor een vriend.
