Het is vandaag dé dag van Charles III. De Britse undercoverjournalist Ryan Parry onthulde een poos terug dat we niet jaloers moeten zijn. Hij kan het weten, want de journalist van Daily Mirror ging gewoon werken op Buckingham Palace, tussen en voor de royals.
Met een licht aangepast CV raakte de toen 24-jarige journalist binnen. Volgens Parry is er nooit een diepgaand onderzoek geweest naar wie hij was. Een werknemer van Elizabeth had enkel getelefoneerd naar zijn stamcafé. Een cafébezoeker verzekerde de man dat Parry “een goed iemand” was, waarmee de zaak beklonken was.
Het verhaal van Parry klinkt dan ook ongelooflijk, maar is echt gebeurd. In augustus 2003 zag de journalist op de site van Buckingham Palace een werkaanbieding staan voor lakei.
Parry in de Britse media: “Ik solliciteerde en haalde uit mijn cv enkel de vermelding dat ik journalist ben. Als referentie gaf ik een café op waar ik vroeger 'zou' gewerkt hebben. Dat volstond om aangeworven te worden. Na enkele dagen kreeg ik al een loper van alle kamers van Buckingham Palace en mocht ik de koningin haar ontbijt brengen.”
Ryan Parry was eind 2003 dan ook de meest bevraagde journalist van Groot-Brittannië. Maar praten? Nee, dat deed hij dan niet. En dat had veel, zo niet alles, te maken met de serie rechtszaken die boven het hoofd hangt van de man die als de lakei van de koningin poseerde. De verdere publicatie van zijn stukken werd al succesvol tegengehouden door het hof. Maar de eerste vijftien bladzijden in de Daily Mirror waren volgens De Morgen “voldoende om de Windsors onsterfelijk belachelijk te maken”.
Parry: “Ik stond tweeënhalf uur met een dienblad in mijn hand te kijken naar een keukenhulp die even lang stond te kijken naar een kan warme koffie. Na die tijd goot ze de koffie uit de grote kan in een kleiner, zilveren kannetje dat ze op mijn dienblad zette. Vervolgens moest ik dat dienblad overhandigen aan een page die er de kamer mee binnenging waar de Queen zat.” Op Buckingham Palace heeft iedereen zijn taak en werken wil daar vaak zeggen: wachten.
Sinds Ryan Parry onder meer verklapte dat de Britse koningin haar ontbijtgranen in Tupperwaredozen bewaart, moet iedereen die voor de koninklijke familie werkt nu wel een strenge geheimhoudingsclausule ondertekenen.
Parry, een journalist van de populaire krant Daily Mirror, ging twee maanden undercover in Buckingham Palace als lakei, naar eigen zeggen om de lakse veiligheidsmaatregelen in het paleis aan de kaak te stellen, en dat aan de vooravond van het bezoek van de Amerikaanse president George Bush daar. hij loopt koningin Elizabeth en Bush tegen het lijf.
De eerste was hij niet. Buckingham Palace heeft altijd als een rode lap gewerkt op indringers en er wáren al een stuk of wat verhalen. Over Michael Fagan bijvoorbeeld, die in 1982 via een open raam naar binnen glipte en drie uur ongestoord door de gangen van Buckingham Palace mocht lummelen, voor hij de Queen ging wekken en om een sigaret vragen. De Morgen: “Over de humorist Aaron Barschak, die verkleed als Bin Laden ongevraagd zijn opwachting maakte op het verjaardagsfeest van prins William.”
Of over die betoogster die eind 2003 moeiteloos over het hek voor het paleis kon klimmen om er tegen de staatsontvangst van George Bush te protesteren. Enkele tellen mocht ze met haar Amerikaanse vlag zwaaien, met het opschrift 'Hij is niet welkom', vooraleer ze door de politie werd weggeplukt.
De Morgen: “Maar zo bruin als Parry had niemand het al gebakken, dat gaf ook Fagan toe in een gesprekje met Parry's Daily Mirror.”
Fagan: "Ik dacht dat na mij niemand nog om de beveiliging in het paleis zou raken, maar ik heb me klaarblijkelijk vergist. Dit is de grootste blunder die je je kunt inbeelden. Het verbaast me dat de Queen 's nachts de slaap nog kan vatten. Parry had makkelijk een terrorist kunnen zijn. I'm bloody amazed."
De verslaggever werd tijdens zijn verblijf op het paleis niet één keer gefouilleerd. Ook zijn bagage werd nooit gecontroleerd. Parry kon ongestoord foto's maken van de kamer waar president Bush en zijn vrouw logeerden. Hij had het ontbijt mogen serveren aan Colin Powell en Condoleezza Rice, maar hij nam even daarvoor ontslag. “Als ik een terrorist was, had ik makkelijk de koningin of Bush kunnen vermoorden”, aldus Parry.
Parry: “Enkele uren voor Bush aankwam, legde ik in zijn kamer chocolade voor hem klaar en plaatste ik er flessen water. Nu (toen Bush er logeerde,red) staan er veiligheidsagenten aan die kamer, maar tot kort voor zijn aankomst kon ik er zonder enig probleem binnen. Iets later op de dag zag ik hem zelfs. Hij stond met de koningin te praten in een van de vertrekken, ik stond op enkele meters van hen. Met mijn lakeienkostuum en mijn pasje raakte ik overal.”
Parry kleedde het zelf ook zo in toen hij woensdag zijn verhaal bracht, compleet met zelfgenomen foto's van alle mogelijke privé-vertrekken van de koninklijke familie. Premier Tony Blair heeft dan via zijn minister van Binnenlandse Zaken David Blunkett een onderzoek gelast naar de beveiliging van het paleis. Ook in de andere verblijfplaatsen van de koninklijke familie kon Parry ongestoord rondwandelen, zonder ooit gecontroleerd te worden.
DeMorgen wil dan een interview met Parry, maar hij wil zich vooralsnog gedeisd houden en spreekt met geen enkele journalist. Er is alleen het verhaal dat hij aansneed in de Daily Mirror. "We kregen van de stafmedewerkers van de koninklijke familie een lijst met hun precieze plannen", zo schrijft de man die met een licht aangepast cv in dienst trad. "Diezelfde lijst werd ook gebruikt door de politie om hun acties te coördineren. Was ik een terrorist geweest dan had ik die lijst makkelijk kunnen gebruiken om een aanslag te plannen. Wij vergezelden de leden van de koninklijke familie zelfs naar hun vertrekken."
Wat de zaak volgens Het Laatste Nieuws dan zo ongelooflijk maakt, is dat Parry onder zijn eigen naam ging solliciteren en de veiligheidsdiensten eigenlijk maar enkele minuten moesten zoeken op internet om te zien dat de man journalist is, en dat hij enkele maanden daarvoor nog undercover ging op Wimbledon. Hij was er veiligheidsagent, begeleidde de tenissterren naar het veld en bracht ook toen in de Daily Mirror zijn undercoververhaal. Wie 'Ryan Parry' dan intikt op eender welke zoekmachine, vindt meerdere artikels van en over de man. Moeilijk om Parry te ontmaskeren was het niet, maar zowel het hof als de Amerikanen zijn er niet in geslaagd.
Na zes weken opleiding was Parry een volleerd lakei op het paleis. De Morgen: “In het normale leven is hij nochtans een jonge maar al min of meer bekende tabloidjournalist. Met een collega bracht hij ooit het verhaal uit dat dokter Harold Shipman, de seriemoordenaar die minstens vijftien en waarschijnlijk meer dan tweehonderd oudjes naar de andere wereld hielp, in de gevangenis gedetineerden verzorgde.” Een simpele opzoeking op Google levert dan dus ontelbare hits met zijn naam én foto op.
Maar bovenal was Parry met zijn stunt in Buckingham Palace niet aan zijn proefstuk toe. De Morgen: “Net hetzelfde procédé paste hij afgelopen zomer toe tijdens het tennistoernooi van Wimbledon. Met een vervalst cv praatte hij zich binnen bij de beveiligingsfirma Securicor en enkele dagen later beschermde hij lijf en leden van topspelers als Serena Williams, André Agassi of het huidige nummer één van de wereld bij de mannen Andy Roddick. Ook dat werd een schande bevonden, vooral omdat een man tijdens een toernooi in Hamburg in 1993 Monica Seles een mes in de rug stak en haar carrière als onbetwist nummer één van het vrouwentennis vroegtijdig afbrak.”
Toen kreeg Parry nog bedankjes omdat hij een al bij al prangend probleem had aangekaart. Eind 2003 is de dankbaarheid veel minder groot. Het paleis overweegt een klacht in te dienen omdat Parry de vertrouwelijkheid van zijn ambt geschonden zou hebben. "Foto's publiceren van iemands slaapkamer dient het algemeen belang niet", deelde de perswoordvoerder van het paleis droogjes mee. Via een snelprocedure dwong de koninklijke familie een verbod af op de verdere publicatie van Parry's verhalen over Buckingham. Wat, terzijde, in de Britse media overigens preventieve censuur genoemd wordt.
"Sluit hem op in Tower Hill", sneerde de Daily Mirror iets later in zijn editoriaal. Maar het zette volgens De Morgen wel netjes de publicatie van Parry's verhalen stil.
De snelheid en vastberadenheid waarmee het hof reageerde, toont aan hoezeer het zich in het koninklijke kruis getast voelt. De Morgen: “Nog even en het wordt, na de perikelen met Diana's butler Paul Burrell en prins Charles' vermeende homoseksuele aandrang, opnieuw een annus horribilis voor de koningin.”
“Veel meer nog dan het probleem met de beveiliging speelt het feit dat Parry met zijn verhalen de Queen en de haren grandioos belachelijk gemaakt heeft. De wereld die Parry in zijn verhaal schetst, is er een van onversneden feodaliteit, van masters and servants en regelrechte geldverspilling.”
Veel hilariteit volgens de krant lokte bijvoorbeeld het verhaal van de corgi's uit, de kleine pluizige hondjes van de Queen. Het verhaal hoe de koningin elke ochtend weer de toast botert en met wat jam bestrijkt om die te voederen aan de honden onder tafel was karikaturaal. Aan de overkant van de ontbijttafel zat/zit de Duke of Edinburgh, Elizabeths man (en verre achterneef) prins Philip, met zijn transistorradio. Die moest in een exacte hoek tegenover de tafelrand opgesteld staan en de Tupperware-doosjes met ontbijtgranen dienden al even zorgvuldig gerangschikt te staan. De gemaal van de koningin staat er overigens op elke dag dezelfde stapel kranten te krijgen, met de Racing Post bovenaan. Alleen op zaterdagavond werd voor het eten afgeweken van een strikt tijdschema, om de koningin te laten kijken naar een van haar favoriete programma's, de soap EastEnders.
Het Nieuwsblad: “De hele koninklijke familie is zeer gesteld op regelmaat, blijkt uit de ervaringen van Ryan Parry. Zowel voor Elizabeth en Philip als voor prinses Anne en de prinsen Andrew en Edward is hun thee-dienblad gedetailleerd op kaart uitgetekend. Op die manier vinden ze elke morgen hun kopje, de melk, de citroenschijfjes en de suiker op precies dezelfde plaats terug.”
Parry beschrijft hoe de Queen ooit tien man personeel liet wachten opdat die haar later op de dag een kop koffie konden uitschenken: twee lakeien, onder wie hijzelf, twee keukenhulpjes, twee koks, twee onderbutlers, een page en een koffiemeid.
Opmerkelijk is ook het taalgebruik van de inwoners van Buckingham. "Fucking incompetent twat", noemde prinses Ann ooit een bediende. "Verdomde incompetente zak", zeg maar.
Aan de andere kant stelt de prinses Anne zelden buitenissige eisen aan het personeel. Alleen voor haar fruitmand toont ze zich een pietje precies. De wereld mag vergaan, maar altijd moet ze kunnen grijpen naar een overrijpe, zeg maar zwarte banaan en een hele zachte kiwi.
Legendarisch bij het personeel is de humeurigheid van prins Andrew. De ex-man van Sarah 'Fergie' Ferguson heeft niet alleen een kussentje met het opschrift 'Daddy' op zijn bed, of een ander kussentje met de tekst "Eat, drink and remarry", hij schijnt het personeel 's morgens ook te begroeten met een welgemeende fuck off. In zijn vertrekken staan nog altijd tal van foto's van zijn ex-vrouw. Het opschrift op de deur leest: 'The Duke and Duchess of York.' "Het is zelfs onze taak", zo schreef Parry, "om His Royal Highness elke ochtend te wekken, de gordijnen open te trekken en hem mee te delen dat het ontbijt klaar is. Niemand kijkt ernaar uit. Het gros van de ochtenden wordt het personeel met een fuck off begroet, zodra het licht door het raam valt, op de vorm onder de lakens."
Volgens Parry raast Andrew vervolgens veel te hard uit het paleis weg in zijn Aston Martin, "zo hard dat zelfs de politieagenten aan de poort opzij moeten springen". In zijn toilet heeft Andrew een cartoon van de Queen hangen.
In een periode dat het koningshuis klaagt over zijn krappe budget is het volgens De Morgen dan bepaald niet flatteus hoe de koninklijke familie zijn personeel behandelt. De livreiknechten en meiden wonen in wat omschreven wordt als "Spartaanse omstandigheden". Niet alleen mogen ze niet op het tapijt in de gangen lopen, ze moeten ook het toilet en de badkamer delen. Een lakei verdient een kleine 12.000 pond per jaar, 18.000 euro. Daar gaat een vierde vanaf, de bijdrage die het personeel moet betalen voor de kost en inwoon.
Parry heeft dan wel niemand van de koninklijke familie vermoord, al had hij de kans, met dit soort verhalen heeft hij wel hun reputatie vakkundig afgemaakt.
foto Mark Tantrum - wikipedia
