Van Ranst fulmineert tegen rechts-extremisten, racisten en verloren hippies.
De krant 'Het Nieuwsblad’ pakt vandaag uit met een interview met viroloog Van Ranst vanuit zijn safehouse. Daar zit hij nu al zestien dagen met zijn gezin. Marc Van Ranst toont zich nog altijd als de tegendraadse viroloog die een uitgesproken mening heeft over maatschappelijke problemen die niets met zijn vakgebied te maken hebben. Iets waar alleen hij recht op heeft. Iedereen die zich buiten zijn vakgebied begeeft, heeft volgens Van Ranst geen recht op spreken. De Nederlander Willem Engel bijvoorbeeld - met wie hij een Twitter-ruzie heeft - moet zijn mond houden omdat hij niets van virologie kent. Doch Van Ranst vindt niet dat hij rechts-extremist is. "Het is een verloren hippie.” Dat is de toon. Van Ranst beheerst de techniek van de mededeling die wordt aangekondigd als 'geen mededeling'. Een klassieke Shakespeariaanse techniek. Wie een redevoering houdt, begint met te zeggen een slecht spreker te zijn. Van Ranst minimaliseert en maximaliseert en deelt de wereld in in goed en fout en slim en dom.
“Ik kan me perfect voorstellen dat Jürgen Conings getraumatiseerd is door zaken uit het verleden. Hij is vatbaar geworden voor extreemrechtse denkbeelden. Dat dan de stoppen doorslaan, kan ik vatten”, aldus Van Ranst in ‘Het Nieuwsblad’. “Dat normale mensen zo iemand een held vinden en het heel normaal vinden dat hij mij naar het leven staat, daar heb ik veel meer problemen mee om dat te begrijpen.”
Van Ranst vindt niet dat hij– zoals ‘De Morgen’ schreef – met zijn uitspraken de bloeddruk van menig Vlaming doet pieken. “Noem mij eens een aantal tweets die uw bloed laten koken?”, zegt Van Ranst tegen de journalist van 'Het Nieuwsblad'. “Waar gebruik ik onbehoorlijk taalgebruik? Ja, ik noem Willem Engel een mafkees, ik neem hem helemaal niet serieus. Dat recht heb ik. Maar forser dan dat wordt het nooit. Als mensen in een bepaalde emotiestroom zitten, kunnen ze heel ver gaan. Het meest frappant was dat er weddenschappen werden afgesloten over exact wanneer en met hoeveel kogels ik zou worden afgeknald. Er zijn mensen die echt menen dat je afgemaakt mag worden. Dat je afgemaakt móét worden”.
Wel, wij vonden in ‘De Telegraaf' een uitspraak van Van Ranst waarin hij zegt dat Conings of gevat, of gedood moet worden om een einde te kunnen maken aan zijn verblijf in het safehouse. Dood of levend, dus!
Van Ranst vertelt dat er bewijzen zijn dat Conings twee weken geleden, een paar uur in zijn straat stond. Hij vertaalt dat als: “Hij heeft maandag,twee weken geleden, een paar uur in mijn straat op mij gewacht. In zijn auto lagen toen die zware wapens die hij uit de kazerne had gehaald. Met raketwerpers die tot kilometers ver schade kunnen aanrichten.”
Dat is subjectieve deductie die niet past bij een wetenschapper die hoort te wikken en te wegen. Hij heeft geen ongelijk, maar ook geen gelijk.
Een bruggenbouwer zal Van Ranst wel nooit worden, daarvoor ziet hij de wereld teveel als goed en fout. Ondertussen is hij – naar eigen zeggen – een slachtoffer. Maar een slachtoffer waarvan? Zelf ziet hij dat zo: "Wanneer men angst heeft, zoals in een pandemie, dan gaan mensen een zondebok zoeken die er meestal bijzonder weinig mee te maken heeft. En daar projecteert men negatieve gevoelens op. Dat gebeurt al eeuwenlang.”
Maar is hij een zondebok voor zijn virologische conclusies, of voor al die andere?
