Begin 1995 (een kwarteeuw geleden dus) analyseert een journalist van Het Belang van Limburg de prestaties van de jonge zwerver Bart (Werner De Smedt) in het fictieve kustplaatsje Wittekerke. “Eerst maakte hij van blonde Veerle een ‘zwerfkat’, vervolgens joeg hij zijn beschermer Bob op stang door zich als een nieuwe James Dean te gaan gedragen. Dan ontdekte de rebelse Bart met behulp van sociaal assistent Bob wie zijn echte moeder was en even later dat diezelfde Bob niemand anders dan zijn echte vader was. Nu zit Bob (Luk Van Mello) in de problemen en is het aan Bart om ervoor te zorgen dat alles weer netjes in de plooien valt. Al weet je met een zeepfeuilleton natuurlijk nooit.”
“Het gekke is dat Luk Van Mello - Bob dus - de voorbije maanden ook als een vader voor mij is geweest,” legt De Smedt in de krant uit.
De dan vijfentwintigjarige Werner kreeg in augustus 93 de kans om voor Wittekerke te auditioneren, net voor hij zijn laatste jaar aan het Brussels Conservatorium aanvatte. “Ik heb er toch wel een paar nachtjes van wakker gelegen. Natuurlijk was het mijn bedoeling om een carrière als acteur uit te bouwen. Maar een keuze had ik nog niet gemaakt: of het nu theater of de film dan wel televisie zou worden. Kreeg ik daar ineens de kans om in een soap te stappen met een rolletje dat nogal opvallend zou zijn. Bovendien was het een engagement voor een paar seizoenen, wat voor een beginneling zoals ik toch niet niks is.”
De Smedt nog: “Conservatoriumstudenten lopen doorgaans niet zo hoog op met tv-producties in het algemeen en met VTM in het bijzonder; soaps interesseren hen helemaal niet. Ik zat dan ook met de vrees dat ik de rest van mijn carrière als Bart kon gecatalogeerd worden. Van de andere kant ging het om een rol die me alle kansen zou bieden om me als acteur te bewijzen."
Werner had al wat ervaring opgedaan als figurant in Blueberry Hill (van wijlen Robbe De Hert, Vlaanderens meest getalenteerde regisseur), had de tv-studio leren kennen via de reeks Meester! van de onvolprezen en onterecht ondergewaardeeerde Frank Dingenen, waar hij - kan het ook anders - een rebelse leerling speelde. Werner had ook een paar reclamespotjes gedaan.
Gelukkig had Werner toen een ervaren acteur als Luk Van Mello als tegenspeler. Hij heeft hem vlot door de eerste opnameweken geleid en hem met alles vertrouwd gemaakt. Werner: “In plaats van naar Brussel terug te keren bleef ik 's avonds in het hotelletje aan zee en namen Luk en ik 's avonds nog eens grondig alles door. Ik was daar echt blij om, want we hadden soms erg emotionele scènes en dan kun je de raad van een ervaren rot in het vak wel gebruiken.”
Vandaag is Werner uiteraard nog steeds te zien op het kleine scherm. In tegenstelling tot veel van zijn collega’s (die kiezen voor vennootschapsvormen zoals een BV, een VOF of een CommV) zit de acteur in een naamloze vennootschap (NV). De resultaten van 2017 en 2018 zijn eerder zwak en enigszins ontgoochelend voor een acteur op zijn niveau. Er zit zelfs een overgedragen verlies in die firma. De resultaten voor 2019 zijn voorlopig nog niet gekend bij de balanscentrale.
