De wederopstanding van Tom Waes: catorce cervezas por favor.
Als je Tom Waes heet - je vult je portemonnee als propagandist voor defensie - en je knalt met een oldtimer Porsche en 2,44 promille in je bloed tegen een botsabsorbeerder, dan heet dat een probleem. Dan zou je comeback minstens even spectaculair moeten zijn. Niet? Er zijn politici die voor minder ontslag hebben genomen. Maar goed, de VRT is al een tijdje bezig met operatie red-Tom-Waes (en hun investering) en vond de wielertalkshow Leve De Ronde het uitgelezen moment om hun gevallen vedette weer in het zadel te hijsen. Doch, zomaar voorbijfietsen aan de olifant in de kamer? Dat zat er – zelfs in een programma waar over wattages, demarrages en epische cols wordt geluld – niet in. Let wel: dat was ook de bedoeling.
Timing is alles, of net niet
Het moment van Waes' terugkeer was op z’n minst ongelukkig gekozen. Amper een paar dagen eerder werd publiek bekendgemaakt wat insiders al wisten: de populaire presentator had zich op de avond van zijn crash niet met een glaasje op, maar met veertien pinten achter het stuur gewaagd. De verontwaardiging laaide op. Kon iemand die willens en wetens zo’n fout had gemaakt, zomaar weer opgepikt worden alsof er niets gebeurd was? Kon de VRT het zich permitteren om haar kijkcijferkanon zonder al te veel boetedoening terug te loodsen naar het scherm? Misschien was het moment dan toch niet zo slecht/toevallig gekozen. Kwestie van Tom’s schuldgevoel een geloofwaardige naturel te geven.
Vannieuwkerke de veldkapitein
Karl Vannieuwkerke had zijn tactiek duidelijk vooraf doorgesproken. Geen schwalbes, geen ontwijkende antwoorden. De presentator opende het gesprek met een milde kopstoot: hoe het nu fysiek en mentaal met Waes ging. Maar hij liet het daar niet bij. De klap kwam snel daarna. Hoe zat het met de arbeider die gewond raakte bij het ongeval? Juist, dat was harde journalistiek, dat raakte ongetwijfeld gevoelige zielen: de man doet het goed. Hoe ver stond het met de juridische gevolgen? En vooral: wat moest hij zeggen tegen de mensen die een geliefde verloren door toedoen van een dronken bestuurder en vonden dat Waes simpelweg niet thuishoorde op televisie?
De vragen waren mild, de antwoorden duidelijk voorbereid. VRT had geen zin in een PR-ramp en Waes wist dat een misstap hier nefast kon zijn voor zijn imago én zijn carrière.
Een Oscarnominatie zit er niet meteen in, maar zijn spijt leek oprecht. De camera’s filmden een zichtbaar aangeslagen Waes die het had het over de schaamte die hij voelde tegenover zijn familie. De tranen in de ogen van zijn kinderen, de radeloosheid van zijn partner. “Je ligt daar in een ziekenhuisbed, niet wetend of je het zal halen. Dat is pure horror,” klonk het met gebroken stem.
Het verkeerde tandwiel schakelen
Tot daar liep het gesprek nog vlot. Maar toen Waes terloops liet vallen hoe snel je tijdens een avondje uit aan veertien pinten geraakt, werd het pijnlijk. Daar schoot de geloofwaardigheid een beetje uit de bocht. Weg Oscarbeeldje. Alsof een uit de hand gelopen pintje op café zomaar leidt tot een volgetankte rit richting Kennedytunnel. Een detail, maar net dat soort details blijven hangen bij het publiek, vrezen wij. Het soort detail dat een comeback kan maken of kraken. Zou er een haaranalyse zijn genomen, om het alcoholgebruik van Waes te controleren? Dan was al deze cinema niet nodig geweest, toch? Daar had Waes – die recht in zijn schoenen staat?– ook zelf toe kunnen beslissen om het vervolgens als hard bewijs op tafel te kunnen leggen. Want dat zuipen was toeval en eenmalig, toch?
De vraag van één miljoen
Is hiermee de bladzijde omgeslagen? Kan Tom Waes gewoon weer ‘business as usual’ op het scherm verschijnen, alsof hij nooit dronken over de kop ging? Niemand vraagt om een wekelijks mea culpa of een televisieverhoor in de stijl van De Rechtbank. Maar er is ook niemand die om slechte cinema vraagt in fiets-praatprogramma’s. Als Waes echt een rol wil spelen in de sensibilisering rond alcohol en verkeer, dan zal het met meer moeten zijn dan tien minuutjes in een wielertalkshow. Een verloren wielerwedstrijd kan je analyseren en vergeten. Een verloren leven niet.
(Foto: Screenshot YouTube/De Mensen)
