Dure horloges zijn aantrekkelijk spul voor dieven.
Een mannenhorloge is het equivalent van de juwelen van een vrouw. Een horloge is een statussymbool. Dat je kan aflezen hoe laat het is, is bijzaak. Dat kan je ook op een prul van de kermis. Nee, toon me je uurwerk, en ik zeg je wie ik ben. Van sommige horloges kan je een appartement kopen en zijn dus interessant voor dieven. Makkelijk mee te nemen en zelfs relatief makkelijk om door te verkopen. Dat stimuleert slechte bedoelingen.
Doch, de dieven zijn gewaarschuwd. De straffen op diefstal van horloges zijn niet van de poes. Een rechtbank in Nice veroordeelde twee mannen tot een gevangenisstraf van vier jaar voor de diefstal van verschillende luxehorloges, waaronder het exemplaar van voormalig Tourwinnaar Tadej Pogacar. Bovenop de gevangenisstraf moeten de twee dieven elk een boete van 50.000 euro betalen. Ze weten meteen hoe laat het is.
Een wielrenner die een koers rijdt, is niet op zijn hotelkamer. Je kan hem live zien rijden op je smartphone, terwijl je zijn bagage doorzoekt. Voor de slotetappe van Parijs-Nice - die de Sloveen zou winnen - was een van de twee mannen erin geslaagd in te breken in de kamer van de 24-jarige wielrenner in een hotel in Valbonne. Daarbij stalen ze een Richard Mille-horloge. Het exemplaar ter waarde van 165.000 euro werd niet teruggevonden.
Het vrolijke tweetal had eerder kluis in Nice beroofd, waarin twee andere luxehorloges van het merk Rolex Daytona zaten.