Da’s misschien een gekke titel, maar deze i7 M70 is dan ook een gekke auto: 5 meter 40 lang, een gewicht van 2,7 ton, belachelijk veel elektro-power en een ///M-badge...
De eerste indruk
De i7 – maar dan in de vorm van een M60 – werd voor het eerst getoond op het autosalon van Shanghai. De i7 lijkt dan ook gemaakt voor de gemiddelde steenrijke Chinees, die een grote voorkeur heeft voor protserige vormen en overdadig veel blingbling. Vooral in de two-tone lak waarin hij destijds werd voorgesteld, leek hij hard op een Chinese patserbak. In de tint van ons testexemplaar – Individual Frozen Pure Grey, een optie van 4.175 euro – valt dat echter eigenlijk nog wel mee. Mocht hij nu een centimeter of tien lager geweest zijn, dan had het in die tint misschien nog wel een schoonheid geweest. Maar de i7 (en ook de niet-elektrische 7-reeks) is 1 meter 54 hoog en da’s gewoonweg SUV-hoogte, wat we eigenlijk een beetje gek vinden ogen voor een sedan.
Ook binnenin beheerst het gevoel van overdaad. Knoppen en sierlijsten van geslepen glas, de roosters waar de Bowers & Wilkins-luidsprekers schuilen lijken wel kunstwerkjes op zich enzovoort.
Onder de koets
De i7 heeft dezelfde koets als de 7-reeks. Maar daar waar er bij de 7-reeks een benzine-, diesel- of hybride aandrijving verscholen zit, is dit bij de i7 puur elektro-power. En in geval van de M70 is dat veel power: 660 pk en 1.015 Nm aan koppel. Die kracht wordt bekomen met twee elektromotoren: een op de vooras, een op de achteras. De M70 heeft dus vierwielaandrijving.
Die motor op de achteras, verantwoordelijk voor 489 pk, is ook nog eens een speciaal geval. Die heeft namelijk zes excitatiewikkelingen in de plaats van de traditionele drie. Dat zou ervoor moeten zorgen dat de M70 ook bij hogere snelheden als een raket vooruitschiet wanneer het acceleratiepedaal gevloerd wordt.
Voor wie dat een beetje teveel van het goede is, zijn er ook nog de eDrive50 (455 pk) en xDrive60 (544 pk)
Het rijden
Het eerste wat ons te binnen schiet: eigenlijk past zo’n elektrische aandrijving wel bij een prestigieuze 7-reeks: geruisloos en zijdezacht. Op onze Vlaamse wegen is de i7 gewoon een uiterst comfortabele, fijne kilometervreter. En misschien dat het aan de kleur van ons testexemplaar ligt, we krijgen ook geregeld duimpjes omhoog van medeweggebruikers.
Natuurlijk moésten we er ook eventjes mee richting Duitsland, al was het maar gewoon om te testen of die zesfasige elektromotor doet wat erover op papier staat. Elektrische auto’s zijn vaak snel in de sprint van 0 naar 100 km/u, maar eens daar boven is het vet vaak van de soep. En inderdaad: de M70 is ook op hogere snelheid belachelijk snel. De sprint van 120 tot 219 km/u duurt minder lang dan ‘hottentottententententoonstelling’ uitspreken. 219 km/u is misschien ook een belachelijke snelheid, maar toen ging het alarm op de passagierszetel af en hebben we de rechtervoet opgeheven, vandaar.
Op naar de Ardennen dan maar, want daar gingen we uiteindelijk naartoe in het weekend. En daar kwam het echt wel bizarre kantje van deze i7 M70 naar boven. Stel, je glijdt soepel door Ardense bochten, terwijl je achterwielbesturing je moeiteloos door toch wel erg krappe bochten loodst. De wind giert langs de M-velgen. Wel, dat is de realiteit met de M70: vergeet alles wat je weet over loodzware elektrische auto’s. Ondanks zijn forse gewicht – we herhalen: 2,7 ton – is dit een kolos met de behendigheid van een ballerina. Het is haast ongelooflijk, maar dat overgewicht wil helemaal niet rechtdoor wanneer jij snel de bocht om wil. Eens je deze kolos in zijn sportmodus zet, verandert hij gevoelsmatig en een compacte, agile sportwagen. De krachtige remmen blijven alert en worden na een tijd niet ‘sponzig’ aanvoelen, zoals dat met zware EV’s weleens het geval wil zijn.
De magie zit in de details. BMW heeft het onderstel flink aangepakt, met verstevigingen en slimme techniek. De luchtvering is geoptimaliseerd, de dempers zijn specifiek voor de i7 M70 afgesteld en achterwielbesturing zorgt voor extra wendbaarheid.
Het resultaat? Een rijervaring die je niet snel vergeet. We herhalen: op bochtige wegen voelt de i7 M70 verrassend lichtvoetig en responsief. Hoge snelheden halen in krappe bochten? Geen probleem! En dat alles terwijl je in alle luxe en comfort geniet.
Dat hoge gewicht komt natuurlijk omdat er een knoert van een accupakket in de bodem zit: 106 kWh om precies te zijn. De M70 haalt hiermee een theoretisch rijbereik van maximaal 560 kilometer. In de praktijk is eerder een 400 kilometer realistisch, al kan dat tijdens onze testweek natuurlijk ook aan de chauffeur gelegen hebben. Maar met een auto die in 3,7 seconden van nul naar honderd knalt en bovendien ook nog eens uitnodigt tot een stevig potje sturen, is het niet altijd makkelijk om met een fluwelen rechtervoet te rijden.
AC-laden kan aan 22 kW, snelladen kan aan maximum 195 kW. Volgens BMW laad je zo in tien minuten 170 kilometer aan stroom. Daarmee laad je honderd kilometer praktijk-actieradius in ongeveer negen minuten. Op voorwaarde dat je die 195 kW haalt, want dat is niet altijd het geval. Zo stopten we een keertje bij FastNed in Peutie, waar we aanvankelijk ‘slechts’ 94 kW haalden. Pas toen de Tesla die naast ons aan het laden was weer doorging, haalden we die 195 kW.
De prijs
De eDrive 50 heb je vanaf 117.500 euro. De xDrive60 moet minstens 137.900 euro kosten en deze knotsgekke M70 heb je niet voor minder dan 179.850 euro. Op ons testexemplaar zit ook nog voor een kleine middenklasser aan opties, waardoor de totaalprijs op 209.950 euro komt.
Ons verdict
En hierbij komen we bij de verklaring van onze titel. Met zo’n prijs is de M70 enkel voor de goed boerende CEO weggelegd. Een CEO die zich graag laat rijden bovendien. De achterzetel kan, mits er niemand op de passagiersstoel vooraan zit uiteraard, omgetoverd worden tot een comfortabele ligzetel. Maar welke CEO zou zich in godsnaam willen làten rijden in een auto die zo fantastisch stuurt dan de M70? Dan doe je dat toch gewoon liever zélf? Enfin, een auto voor CEO’s zonder rijbewijs dus…
