Hongqi is een Chinees automerk dat al bestaat van 1958. Hun eerste modellen leken als twee druppels water op Russische Volga’s en da’s geen toeval: de rode kameraden – Hongqi betekent immers ‘rode vlag’ waren jarenlang het grote voorbeeld. Hongqi bouwde dan ook heel wat jaartjes vooral vierwielers voor Chinese staatslui.
De eerste indruk
Met de E-HS9 wil het Chinese merk nu ook het westen veroveren. In de plaats van op een Volga, lijkt-ie volgens veel mensen een beetje op een Rolls-Ryoce. Nu, da’s niet helemaal toevallig: Giles Taylor is verantwoordelijk voor het design en die meneer is een voormalig hoofdontwerper bij het prestigieuze Britse merk.
De mastodont van maar liefst 5 meter 20 lang en ruim twee meter breed, maakt veel indruk. Om ook in het donker op te vallen, heeft-ie achteraan een doorlopende lichtbalk en op zijn snoet… een oplichtende rode streep.
Ook binnen maakt de E-HS9 een overdadige indruk. Er zitten maar liefst vier schermen in het dashboard. Voor de bestuurder zijn neus staan – uiteraard – de dingen die relevant zijn tijdens het rijden, zoals snelheid en verbruik. Rechts daarvan vind je het ‘werkscherm’ zoals je dat ook bij andere moderne auto’s vindt. Daaronder zit nog een scherm voor de klimaatcontrole en de zetelverwarming en -verkoeling. Tot slot is er ook nog een scherm voor de passagier, waarmee die de infotainment kan kiezen. Achterin geen bank bij onze topuitvoering, maar wel twee aparte captain chairs. Daarachter zitten optioneel ook nog banken: je kan ‘m dus krijgen als zeszitter.
Opvallend: de afwerking is mooier dan wat we hadden verwacht van ‘een Chinees’. Alles voelt ook robuust en kwalitatief goed aan.
Onder de kap
Elektropower natuurlijk. En altijd vierwielaandrijving. In de basisversie 435 pk en 600 Nm koppel, in de ‘President’ die wij reden is dat 551 pk en 750 Nm koppel. Accu’s zijn er in drie groottes: 84 kWh, 99 kWh of zelfs 120 kWh. Volgens die laatste geraak je volgens de WLTP-cyclus zo’n 515 kilometer ver op één lading.
Het rijden
De E-HS9 rijdt zoals zijn looks reeds doen vermoeden: als een vliegend tapijt zweeft-ie over het wegdek. Het is ook bijzonder stil aan boord: aan isolatie werd niet bespaard. De remmen voelen in de eerste plaats bijterig. Pas wanneer je écht volop in de ankers moet, merk je dat ze aan uithoudingsvermogen ontbreken. En we kunnen het weten: toen we op de E19 op de middelste rijstrook aan het cruisen waren, kwam ter hoogte van Mechelen een mevrouw tegen een bebouwde kom-gangetje de snelweg opgereden, om tegen plusminus 50 meteen uit de wijken naar de middelste rijstrook. Haar Twingo werd net niet een meter korter, omdat onze remmen nogal sponsachtig werden door die ‘coup de frein’.
Het design van de gps lijkt wel uit het jaar kruik te stammen. Tijdens onze testweek kwam het ook enkele keren voor, dat we er een adres waar we naartoe moesten helemaal niet in terugvonden. Hij kiest soms ook nogal eigenaardige routes. Toen we voor deze fotoshoot bijvoorbeeld van Zandhoven naar Brugge moesten, wilde-ie ons via… Breda laten rijden. Gelukkig zat er Apple Carplay in, zodat we onze Waze konden gebruiken, die een iets kortere weg kende. Apple Carplay en Android Auto werken overigens niet draadloos, dus altijd een kabeltje meenemen.
Theoretisch zit er ook stembesturing in, maar daar konden we niet veel mee aanvangen. Bij iedere poging die we ondernamen, antwoordde de vrouwenstem dat ze niet begreep wat we bedoelden. Nog iets grappigs: toen we moegetergerd ‘Hey Monkey’ riepen in de plaats van ‘Hongqi’, reageerde ze ook met ‘What can I do for you’.
De versie waarmee wij op pad waren, snelt in theorie in 4,9 seconden van nul naar honderd. Het zou ons een beetje verwonderen als-ie dat ook in de praktijk haalt. Bij onze eigenste bolide, die theoretisch een tijd van 6,1 seconden haalt, word je op brutere wijze in je zetel geduwd bij een kickdown. Begrijp ons niet verkeerd: de E-HS9 is best snel. Maar niet ‘sportwagensnel’. De topsnelheid bedraagt 200 km/u, maar ook die hebben we niet getest.
Het verbruik van deze Chinese Rolls-Royce lookalike is niet van de poes. Het is ons zelfs met een rustige rijstijl – de auto nodigt omwille van zijn bijzonder comfortabele karakter ook niet echt uit om te gaan scheuren – niet gelukt om onder de 30 kWh per honderd kilometer te blijven. Of met andere woorden: met dat verbruik rij je de batterij van honderd procent naar nul procent op amper 400 kilometer.
Nu is dat hoge verbruik natuurlijk wel een beetje logisch. Die stoere snoet heeft de stroomlijn van een bushokje en de auto zet meer dan 2,7 ton op de weegschaal. Maar neem daar nog bij dat deze Hongqi ‘snellaadt’ tot maximum 130 kW per uur: dat is tegenwoordig echt niet snel meer. In de praktijk haalden we zelfs nooit meer dan 85 kW. Tel daar ook nog bij dat je een batterij best niet te veel leger dan 20 procent rijdt én dat ‘snelladen’ verandert in min of meer ‘druppelladen’ vanaf 80 procent, om de batterij te sparen. Wel, dan weet je dat je op een verre trip om de 240 kilometer een klein uur aan de snellader hangt. Er zijn tegenwoordig auto’s die dezelfde hoeveelheid stroom – en heel wat meer kilometers – in een twintigtal minuten laden. Of met andere woorden: de E-HS9 zou een aangename auto zijn voor verre vakantieritten, maar vooral zijn snelladen aan de trage kant strooit roet in het eten.
Nu komen we aan bij de titel van deze review. De Hongqi is, net als de meeste andere auto’s tegenwoordig, uitgerust met een dynamische cruise control. Je zet die bijvoorbeeld op 120 km/u en de auto vertraagt zelf wanneer je achter een tragere auto terechtkomt. De Hongqi houdt echter belachelijk veel afstand van je voorligger, zelfs wanneer je die op het minimum afregelt. Maar dat is nog niet het meest ergerlijke… Een ervaring uit de praktijk: je rijdt op de linker rijstrook tegen een ingestelde snelheid van 125 km/u. Rechts denkt iemand: nog plaats genoeg, ik voeg in. En die voegt in op nog zo’n vijf meter van jou, tegen pakweg 120 km/u. Wel, dan gaat de Hongqi volle bak in de ankers tot-ie vindt dat er voldoende plaats tussen is, in de plaats van zachtjes aan te vertragen zoals andere auto's dat doen. We kunnen je verzekeren: achterliggers vinden dit niet leuk. Na twee medeweggerbruikers op die wijze piswoest gemaakt te hebben, hebben we niet meer op cruise control gereden.
De prijs
De instapper met zijn kleinste batterij heb je vanaf 69.990 euro. Maar daarmee geraak je in de praktijk wellicht nog geen 300 kilometer ver. De President Long Range waarmee wij op pad waren heb je vanaf 102.995 euro. Erg ‘los’ kan je daarna niet meer gaan in de optielijst: er zit werkelijk al alles op en aan. Om ‘m helemaal ‘full option’ te hebben, kan je alleen nog een speciaal kleurtje en een trekhaak aanvinken en dan zit je op 106.684 euro.
Ons verdict
De Hongqi E-HS9 is een beetje een moeilijke auto om te beoordelen. Ja, het is een indrukwekkende verschijning en ja, hij is erg luxueus. En die prijs? Die is, voor wat je in de plaats krijgt, aan de lage kant. Wil je dezelfde klasse, uitstraling en luxe bij een Europees merk? Dan ben je heel wat meer centen kwijt. Maar hij heeft ook nogal wat onhebbelijkheden. Onhebbelijkheden die je er voor dat geld dan maar moet bijnemen...
