Scheiden doet lijden.
Het fenomeen is universeel, en hoewel we graag geloven dat het huwelijk het ultieme eindstation is van liefde en stabiliteit, blijkt dat vrouwen steeds vaker degene zijn die op de resetknop drukken. Dat is zeker het geval in de Verenigde Staten, waar grondig onderzoek naar de dynamiek van scheidingen is uitgevoerd, maar ook in België en elders in de westerse wereld zien we dezelfde patronen. Waarom zijn het vaker vrouwen die besluiten om de stekker uit hun huwelijk te trekken? Moeten we afscheid nemen van het stereotype van de vrouw die het huwelijk koste wat het kost wil beschermen? En wat zeggen deze cijfers over de genderrollen in onze samenleving? Een huwelijkstherapeut , een klinische psycholoog en een scheidingsmediator deden een poging om erachter te komen waarom vrouwen vaker scheiden dan mannen en wat dat zegt over genderrollen in de huidige tijd.
Te veel hooi op de vork
Een belangrijke reden waarom vrouwen sneller geneigd zijn om de finale knoop door te hakken, is dat zij vaak het gevoel hebben dat het huwelijk hen in de weg staat, eerder dan hen te ondersteunen. De moderne vrouw balanceert tussen werk, kinderen, huishouden en sociale verplichtingen, en hoewel mannen steeds meer betrokken raken, blijkt uit onderzoeken dat het overgrote deel van de zorgtaken en de emotionele arbeid nog steeds op de schouders van de vrouw terechtkomt.
Zeker vrouwen die werken, kunnen het gevoel krijgen dat hun carrière, persoonlijke ambities en zelfs hun geluk op de tweede plaats komen na het huishouden en de kinderen. Het is een oud zeer, maar met de tijd hebben vrouwen geleerd dat ze het ook zonder man kunnen redden, vooral wanneer hun huwelijk eerder een belemmering is dan een steunpilaar.
De emotionele last
Vrouwen zijn vaak emotioneel meer geïnvesteerd in hun relatie dan mannen. En hier wringt het schoentje, zeggen huwelijkstherapeuten en psychologen. Traditioneel worden mannen zelden aangespoord om hun emoties volledig te omarmen, laat staan te uiten. Dat leidt ertoe dat in veel relaties de emotionele arbeid volledig bij de vrouw ligt. Van het zorgen voor de kinderen tot het managen van de emotionele dynamieken binnen het gezin, vrouwen dragen niet alleen de fysieke maar ook de psychologische last van het huwelijk.
"Veel mannen vertrouwen op hun vrouw als hun enige bron van emotionele steun," zegt klinisch psycholoog Tricia Wolanin bij ‘BesLife’. Vrouwen daarentegen hebben vaak een breder netwerk van vriendinnen, familie en collega's waar ze terecht kunnen. Mannen kunnen daardoor meer angst ervaren bij het idee van een scheiding, omdat ze daarmee hun enige emotionele houvast verliezen. Voor vrouwen daarentegen voelt het vaak alsof ze een nieuw hoofdstuk ingaan waarin ze zichzelf eindelijk kunnen bevrijden van de psychologische druk.
Minder tolerantie voor slecht gedrag
Hoewel liefde en genegenheid de fundamenten van een huwelijk zouden moeten vormen, duiken in de realiteit vaak onaangename dynamieken op na de wittebroodsweken. Dori Schwartz, scheidingsmediator en coach, merkt op dat sommige mannen na de huwelijksreis transformeren van romantische partner naar controlerende en soms zelfs beledigende dwingeland. Dit machtsmisbruik, dat subtiel begint en zich na verloop van tijd kan intensiveren, is vaak een stille moordenaar van huwelijken. Waar vrouwen vroeger dergelijke situaties verdroegen uit financiële noodzaak of sociale druk, zien we nu een ommekeer. Vrouwen zijn mondiger, onafhankelijker en minder bereid om respectloos gedrag te accepteren.
De moderne vrouw is veeleisender geworden – en terecht. Ze is niet meer bereid om in een relatie te blijven waarin haar grenzen worden overschreden. Dit betekent dat mannen, vooral zij die zich onbewust blijven van hun eigen gedrag, een grotere kans lopen om hun vrouw te verliezen. Vrouwen eisen meer respect en waardering, en als ze die niet krijgen, zijn ze sneller geneigd om hun eigen weg te gaan.
Mannen blijven vaak hangen
Verrassend genoeg blijven mannen vaak langer in een ongelukkig huwelijk hangen, zelfs wanneer de situatie duidelijk niet meer houdbaar is. Dit komt deels doordat ze emotioneel afhankelijker zijn van hun partner en de angst voor verandering groter is. Mannen zijn minder geneigd om hun emotionele steunpilaar los te laten, zelfs wanneer de relatie niet langer functioneert zoals het zou moeten. Bovendien vinden veel mannen het moeilijk om te erkennen dat ze niet langer de controle hebben over hun huwelijk, wat hen doet vastklampen aan wat ze kennen, zelfs als het hen niet langer dient.
Een nieuw tijdperk van relaties
De toename van vrouwen die het scheidingsinitiatief nemen, vertelt ons veel over de evolutie van genderrollen. We leven in een tijd waarin vrouwen de vrijheid hebben om te kiezen voor hun eigen welzijn boven het idee van een traditioneel huwelijk. Waar vroegere generaties zich gebonden voelden aan de sociale conventies van huwelijk en gezin, hebben vrouwen nu de kracht en de middelen om hun eigen geluk na te streven, zelfs als dat betekent dat ze een einde moeten maken aan hun huwelijk.
Dit betekent niet dat mannen het slechter doen, maar eerder dat vrouwen hogere verwachtingen hebben van hun partners. Ze willen een gelijkwaardige relatie waarin emotionele, fysieke en mentale taken eerlijk worden verdeeld. En als dat niet mogelijk blijkt, weten ze dat ze sterk genoeg zijn om het alleen te doen.
(Foto: Pixabay)
