De uitzending van de documentaire 'Leaving Neverland' op Canvas heeft veel teweeg gebracht. Zo’n 350.000 mensen zagen het voorbije weekend de beruchte film op Canvas. De 'pedodocu' heeft wereldwijd tot een grote controverse geleid. Twee mannen die lang bevriend waren met Jackson vertellen hoe zij als kind jarenlang seksueel misbruikt werden door de zanger. De vraagt dringt zich op: wat gaan we nu doen met de muzikale erfenis van Jackson? Moeten we de deuntjes van 'The King of pop' voortaan achterwege laten?
De die hard fans zijn woest over de documentaire. Ze vinden dat hun held postuum wordt zwartgemaakt en zich niet meer kan verdedigen. Wil dit dan zeggen dat we over de doden niets dan goed mogen zeggen? Of gaat dat argument niet op, en is de dood geen vrijgeleide?
Verschillende radiozenders beslisten dan ook om de muziek van Jackson niet meer te draaien. Bij ons loopt het nog niet zo'n vaart. De commerciële Vlaamse radiozenders Q Music en Joe blijven gewoon de muziek van Michael Jackson draaien. Ze geven aan dat de muzikale erfenis van Jackson zo groot is dat ze hem niet kunnen bannen. Ook bij de VRT besliste men dat de muziek van The King of Pop nog wel gedraaid zal worden. Men wil bij de VRT niet weten van censuur en de muziekgeschiedenis herschrijven zullen ze niet doen. Wel zal er bij zijn muziek indien nodig context worden meegegeven.
Stijn Van de Voorde van StuBru geeft in een column aan dat Michael Jackson bannen hypocriet is. Volgens hem moeten we dan een heel rijtje populaire artiesten bannen van de radiogolven. Want wat doen we met John Lennon die in een interview met Playboy zei dat hij zijn ex-vrouw Cynthia regelmatig sloeg? Maar ook James Brown, Eminem, Ike Turner en Axl Rose hadden losse handjes. Ook The Rolling Stones, Iggy Pop, David Bowie Jimmy Page van Led Zeppelin en Anthony Kiedis van Red Hot Chili Peppers vertelden ooit dat ze als twintigers met 13-, 14- of 15-jarigen dingen deden die strafbaar zijn.
Wat doen we dan met Wacko Jacko zijn muziek? Benjamin De Mesel, moraalfilosoof aan de KU Leuven, geeft op VRT.be aan dat we Jacksons muziek kunnen blijven spelen omdat de esthetische kwaliteit van een kunstwerk losstaat van de morele kwaliteit van de kunstenaar. Want wat als Einstein kinderen misbruikt zou hebben? Geen enkele natuurkundige zou eraan denken om zijn relativiteitstheorie niet meer te gebruiken.
En wat denkt de man en vrouw op de straat na de heisa over de omstreden documentaire? Moeten we de deuntjes van Jackson voorgoed uit ons geheugen wissen? Een peiling van bureau GfK onder ruim 1.800 Nederlanders in opdracht van radio 3FM geeft een beeld. Zo vinden twee op de drie Nederlanders dat de muziek van Michael Jackson nog op de radio mag worden gespeeld. Van de ondervraagde Nederlanders geeft achtenzestig procent aan dat de documentaire geen effect heeft op hun beleving van de muziek van Jackson. Twee op de vijf ondervraagden zegt zelfs dat hun beeld van de persoon Michael Jackson niet is veranderd.
Volgens Dan Reed, regisseur van de documentaire Leaving Neverland, was het zeker nooit de bedoeling om zijn muziek te verbannen. Zelf zal hij het niet aanzetten omdat hij nooit een fan was. Blijft de vraag of we muziek, literatuur, film, … op hun verdiensten en kwaliteit moeten beoordelen en los zien van de persoon die het creëerde? In het geval van Jackson is het duidelijk dat het moeilijk zal worden om zijn muziek te negeren. Op verschillende plekken zijn standbeelden van Jackson verwijderd. Moeten we de persoon achter de hits van zijn sokkel halen? Laten we de persoonlijkheidscultus van Jackson even doorprikken en in onze gedachten houden dat hij hoogstwaarschijnlijk een vies en niet goed te keuren donkere kant had.
