Deelnemen is belangrijker dan winnen.
Het grootste sportevenement van de wereld is afgelopen. De Olympische Spelen van 2020 eindigden op 8 augustus 2021. Het was een een lange weg en een hobbelig parcours, Japan blijft achter met een financiële kater, maar het is gelukt. Er sneuvelden hier en daar wat wereldrecords. Dat van de vierhonderd meter horden werd zowel bij de mannen als bij de vrouwen scherper gesteld, de Britten zwommen zich met hun estafettenploeg met de 4X400 meter in de geschiedenisboekjes en het wereldrecord op het hink-stap-sprong dat al 25 jaar op de tabllen stond, maar werd in Tokio door Venezolaanse Yulimar Rojas uit de boeken gesprongen. Maar het groots wereldrecord was dat voor het organiseren van de Spelen zonder publiek.
De medailles hangen ondertussen boven de bedden van de atleten. Ons land eindigde met 7 medailles als 28ste. Voor het eerst sinds 1948 scoren we weer zo goed. Toen waren er ‘maar' twee gouden plakken bij en dat zijn er nu drie. Team Belgium heeft dus de beste olympische naoorlogse prestatie neergezet in Tokio.
In de atletiek was er goud voor Nafissatou Thiiam in de zevenkamp, brons voor Bashir Abdi in de Marathon. Bij het hockey haalden we goud, evenals bij het turnen, waar Nina Derwael won op de brug met ongelijke leggers. Zilver voor Wout Van Aert in het wielrennen, brons voor Matthias Casse in het judo en eveneens brons voor het Belgische team in de jumping.
Mooi zo. Maar hoeveel medailles haalde Nederland dat op een 7de plaats eindigde? Zesendertig!
Ach, die begrijpen wellicht de olympische gedachte niet dat deelnemen belangrijker is dan winnen.
De volledige medaillelijst vind je hier.