Een vaderlijke daad of politiek mijnenveld?
Joe Biden, de man die zichzelf jarenlang profileerde als de belichaming van integriteit en gerechtigheid – hij die oh zo anders was dan Trump en aan de juiste kant van de geschiedenis stond– heeft zondag een politieke bom gedropt. Sloppy Joe – zoals Trump hem noemt – verleende hij zijn zoon Hunter Biden een volledig en onvoorwaardelijk pardon. De lieve zoon werd veroordeeld voor belastingfraude en het illegale bezit van een vuurwapen.
Maar de gratie gaat verder dan deze zaken: ze dekt álle overtredingen die Hunter tussen 2014 en 2024 begaan zou kunnen hebben. Een stap die niet alleen Biden's presidentschap maar ook zijn nalatenschap in een nieuw en controversieel daglicht plaatst. Hij gaat de de geschiedenis in als die demente president die niet vies was van kazakkendraaien.
“Hunter werd gestraft omdat hij mijn zoon is”
Volgens Biden was deze grote gratie meer dan gerechtvaardigd. In een verklaring sprak hij over een “gerechtelijke dwaling” en een aanval op zijn familie. “Door Hunter te proberen breken, probeerden ze mij te breken. Genoeg is genoeg,” verklaarde de president. Hij beschuldigt Republikeinse tegenstanders ervan de aanklachten tegen zijn zoon op te blazen uit puur politieke motieven.
Het contrast met zijn eerdere uitspraken is echter opvallend. Biden stelde herhaaldelijk dat hij zich nooit zou bemoeien met gerechtelijke zaken rond zijn zoon. Dat hij dit nu toch doet, roept vragen op over de timing – slechts weken voordat hij het Witte Huis moet verlaten en zijn rivaal Donald Trump opnieuw aantreedt als president.
Een zoon met een turbulent verleden
De gratie betreft de belastingfraude en het overtreden van de wapenwet, maar Hunter Biden’s verleden is er een vol controverse. Hij bekende eerder schuld aan fiscale overtredingen en loog over zijn drugsgebruik bij de aankoop van een revolver. Strafmaatregelen voor deze vergrijpen zouden oorspronkelijk in december worden bepaald.
Het pardon lijkt deels ingegeven door Bidens vaderlijke loyaliteit. “Ik hoop dat de Amerikanen zullen begrijpen waarom een vader én president tot deze beslissing komt,” aldus Biden. Toch wringt dit met zijn belofte uit 2020 dat hij, in tegenstelling tot Trump, nooit zou interveniëren in juridische zaken. Destijds riep hij nog op tot Trumps impeachment vanwege diens vermeende machtsmisbruik.
Trump schiet terug: “Wat met de Capitoolbestormers?”
Donald Trump, nu verkozen tot de nieuwe president, liet er geen gras over groeien. Via zijn platform Truth Social haalde hij fel uit naar zijn voorganger. “Geeft Joe ook gratie aan de gijzelaars van 6 januari die al jaren in de cel zitten? Dit is een puur misbruik van het recht,” aldus Trump. Hij verwijst naar de veroordeelden van de Capitoolbestorming, die hij steevast als slachtoffers van politieke vervolging bestempelt. Nu ja, als de vos de passie preekt…
Ook Republikeinse stemmen zoals congreslid Marjorie Taylor Greene betitelden Biden als een “leugenaar en hypocriet”. Donald Trump Jr., Trumps oudste zoon, gooide olie op het vuur: “Iedereen wist dat hij dit zou doen. Hij wachtte gewoon tot het veilig was, na de verkiezingen.”
Een presidentiële paradox
De beslissing van Biden belicht een pijnlijk dilemma: het menselijke aspect van een vader die zijn zoon wil beschermen versus de politieke implicaties van een leider die zijn geloofwaardigheid opoffert. Jarenlang voerde Biden campagne als de man die “justitie en politiek nooit zou vermengen”. Nu, met slechts weken te gaan in zijn presidentschap, blijkt dat hij net is als ‘de anderen’.
