Ja jongens en meisjes: er heeft zich een kandidaat aangediend die vanuit onverwachte hoek komt.
Politici vertellen af en toe wel eens een leugentje om bestwil: dat was al zo in de tijd dat de dieren nog konden praten. Alexander De Croo heeft de voorbije twee jaar echter al heel wat afgelogen om het corona-narratief in stand te houden: we noemen ‘m af en toe niet voor niks Pinokkio.
En toen kwam er nog een Pinokkio bij: Pedro Facon was namelijk de volgende die tekenen van het Vivaldi-Pinokkio-Syndroom begon te vertonen.
Nu komt er een mededinger voor de Grote Pinokkioprijs uit een wel erg onverwachte hoek. Hij komt niet uit de blauwe stal. Zelfs niet uit de Vivaldi-club. ‘t Is Dennis Burkas, de gevallen pornokoning. We flitsen eerst even terug naar de herfst van 2019.
Om een lang verhaal zo kort mogelijk te maken: wij hadden toen een interview met de Italiaanse adultster Eveline Dellai. Niet veel later kregen we een vraag van haar. Ze kreeg berichtjes van een man met een Belgisch nummer, die een keertje met haar wilde daten. Of we soms wisten van wie dit nummer was. Omdat Eveline niet wist hoe de WhatsApper in kwestie aan haar privénummer was gekomen, besloten we de hete meneer te bellen. We vielen van onze stoel van verbazing, toen we Alexander De Croo aan de lijn kregen. We besloten er een luchtig stukje over te schrijven.
Toen kregen we telefoon van een raadsman. Of we dat artikel niet weer offline konden halen. Minister De Croo (toen nog niet Eerste Minister) had in een opwelling een fout gemaakt, dat kon iedereen toch overkomen? Waarom moest de wereld dat weten? Toen we daar niet direct op ingingen, gooide die raadsman het over een andere boeg. “Wat jullie doen, lijkt op afpersing. Daar staan gevangenisstraffen op.” Duh. Wij persen niemand af. Wij brengen gewoon het verhaal van een adultster die we interviewden, en waarmee een minister blijkbaar eens graag mee van hupsakee wil gaan. Dat artikel blijft staan.
Tot het plots uit zichzelf verdween. Alexander De Croo zelf zweeg in alle talen – ook in het Italiaans – en het verhaal bloedde dood. Tot Wouter Verschelden het incident in zijn boek vermeldde: toen werd het plots wereldnieuws. Premier De Croo bleef zwijgen – zélfs in het Tsjechisch – tot hij op 5 november 2021, op onze staatszender, de vraag voorgeschoteld kreeg en hij met een hoofd, zo rood als een fles ketchup, toegaf communicatie gehad te hebben met Eveline Dellai. Hij voegde er wel meteen aan toe dat dit geen weerslag had op zijn politieke functioneren: “Maar het heeft niets te maken met mijn politieke functioneren. Ik doe mijn werk als politicus.”
Enfin, case closed zou je denken. Uiteindelijk heeft De Croo ook niks verkeerds gedaan. Eveline Dellai is een mooie meid, we snappen ook wel dat ze je fantasie op hol kan laten slaan. Een Belgische minister heeft uiteindelijk ook een lul die geregeld moet schieten, zoals deze dame van plezier het uitdrukt.
Maar nee hoor: niemand minder dan de gevallen pornokoning Dennis Burkas besloot het verhaal nog eens op te rakelen, door te beweren dat het… niet waar is. “Het is een complottheorie!” roeptoetert hij in het grote Twitter-bos. P-magazine heeft hét nepnieuws van de eenentwintigste eeuw in gang gestoken. Eveline Dellai liegt, Alexander De Croo loog in ‘De Zevende Dag’, Wouter Verschelden loog in zijn boek, wij logen want wij liegen altijd. En hij kan het weten, want hij heeft ‘het bewijs’ gezien.
Zoiets houdt Vlaanderen bezig natuurlijk. Er zijn mensen die Dennis geloven. Er zijn ook mensen die Dennis niét geloven. In die laatste groep wordt er gezocht naar een verklaring waarom Burkas dit verzon. “Hij kreeg geld van Alexander De Croo om dit bericht de wereld in te sturen”, klinkt het nogal vaak.
Dat is compleet van de pot gerukt natuurlijk. Waarom zou een premier, die in november 2021 nog toegeeft dat iets waar is, in februari 2022 een enveloppe geld geven aan een gevallen pornokoning, die voorwaardelijk vrij is in het kader van zijn zoveelste zedenzaak, om die te laten zeggen dat iets niét waar is?
Wij zullen je zeggen waarom Dennis wil dat iedereen denkt dat dit een ‘complottheorie’ is. HIER kon je lezen waarom het er bovenarms op zit tussen Dennis en P-magazine. Volgens Dennis is dat een verzinsel. Dennis weet niet dat wij intussen meer dan twintig getuigenissen hebben, van meer dan twintig verschillende dames, allemaal met soortgelijke verhalen. Dennis wil enerzijds wraak nemen op P-magazine, en anderzijds onze geloofwaardigheid onderuit halen. Als dat van De Croo niet waar is, dan moet DIT verhaal over hem ook verzonnen zijn: dàt is het idee wat erachter zit.
Maar goed. Steeds meer mensen hebben door dat Dennis aan het jokkebrokken is en dus moest hij wel met het ‘bewijs’ komen dat hij gelijk heeft. Gisterenavond postte hij een filmpje op zijn Instagram, en eigenlijk is dat om jezelf een driedubbele kriek te lachen. Het verhaal van Dennis, samengevat:
Er was eens een Vlaamse pornoster. Die Vlaamse pornoster – waarvan hij de naam niet noemt, maar wij weten over wie hij het heeft – gebruikte arme Dennis om rijk en beroemd te worden, en dat lukte nog ook. Diezelfde Vlaamse pornoster nam daarna contact op met Eveline Dellai: “Hey Eveline, ik heb een manier gevonden om rijk en beroemd te worden. Doe alsof een Belgische minister met je wil daten, lek je verhaal aan P-magazine en bàm: voor je ‘t weet ben je binnen!”
Dat klinkt knotsgek, niet? Tuurlijk heeft Dennis dat verhaal verzonnen. Dat is zelfs kinderlijk eenvoudig aan te tonen. Het incident Dellai – De Croo dateert van oktober 2019, het incident Vlaamse pornoster – Burkas vindt pas vijf maanden later plaats. Burkas had beter eerst een tijdlijn uitgetekend alvorens een verhaal te verzinnen.
Dan komen we terug bij de titel van het stuk: wie wint de Grote Pinokkioprijs? Dat hangt er eigenlijk van af wat de criteria zijn. Speelt de geloofwaardigheid een rol, dan is Alexander De Croo de winnaar. Als we voor het slapstickgehalte gaan, dan steekt Dennis Burkas er met hoofd en schouders bovenuit. Wat denken jullie?
Update: Dennis Burkas haalde de video weer van zijn Instagram, maar
