Sam Brokken denkt van wel: er worden immers meer en meer mensen 'wakker'.
Sam Brokken schreef een leuke nieuwjaarsboodschap op zijn Mewe-account:
Twee jaren van verzuchtingen over de maatschappijcrisis waarin we ongewild zijn terechtgekomen hebben bij ieder van ons sporen nagelaten. Toch hebben we allemaal kennisgemaakt met de sterkte die uitgaat van een minderheidsgroep. De laatste dagen van het jaar zetten aan tot reflectie, velen hebben me gevraagd waarom wij toch anders kijken naar de crisis dan de meerderheid? Wat me opvalt, maar wat ik voor een keer niet wetenschappelijk kan onderbouwen, is dat velen van ons een behoorlijk non-conformistisch pad in het leven hebben afgelegd. Wereldreizigers, kunstenaars, een niet al te makkelijke jeugd, tegenslagen in het leven om u tegen te zeggen, mensen die genetisch houden van uitdaging, vechters, spirituelen,… Kortom, mensen die door opgedane ervaringen in het leven een bredere levensvisie hebben ontwikkeld, een helicopterview hanteren en dus al vroeg in de crisis merkten dat er bedenkingen te maken waren bij wat ons werd voorgeschoteld.
Uit alle rangen en standen zijn we op die manier verbonden door dezelfde drijfveren. Het blijvend in vraag stellen, het niet zomaar blindelings aanvaarden. Echter is ook daar een keerzijde aan zoals ik ook merk in de berichten. Door ‘wakker’ te zijn plaats je jezelf in een tweestrijd, meegaan met het verhaal om de ‘rechten’ (die je de facto niet meer hebt) toch opnieuw te verkrijgen. Zoals mijn dochter me deze week nog meegaf: “papa, het was veel beter geweest dat ik het allemaal niet ‘zag’, dan kon in blindelings volgen en had ik niets om me zorgen om te maken”. Dat komt binnen, maar lijkt me een waarheid als een koe.
Ik laat mijn kinderen vrij in de keuzes die ze maken, we moeten dus ook pogen respect te blijven hebben voor iedereen die het anders ziet, of vooral niet inziet. Toch is de luxe van de helicopterview dat dit jou de mogelijkheid biedt om je voor te bereiden, andere paden te betreden, keuzes te maken die anderen niet durven maken. We moeten tenslotte kiezen voor wat ons haalbaar en lief is in het leven.
Hoe klein de veranderingen ook moge zijn die je zelf induceert, zolang je maar vooruit blijft gaan zonder op te geven. Dat kleine steentje voor jezelf en jouw geliefden kunnen bijdragen aan een betere wereld. Daar hebben we meer van nodig, pogen om de wereld te veranderen binnen onze eigen mogelijkheden en weerbaarheid. Hoe groter de groep wordt, en deze groeit met de dag, hoe meer de kans bestaat dat we zelf het momentum forceren.
Op die manier zorgen dat we naar een nieuw maatschappelijk model kunnen evolueren waarin we alweer lessen meenemen uit de recente geschiedenis. Een model dat zoekt naar oplossingen. Pogen om de excessen die groeien uit eender welk model te counteren en te gaan bewaken.
Wie heeft de echte macht in handen? Dat zijn de mensen, dat zijn jullie! Niet de politici, niet de organisaties en supranationale instellingen, zij zijn met enkele tienduizenden. Wij met miljarden. Als de bevolking zegt dat het stopt, dan stopt het ook. Verlies de moed niet, blijf zaadjes planten… de bevolking zal vroeg of laat ontwaken en dan zullen jullie ‘wakkeren’ allemaal nodig zijn om hen te ondersteunen. De klap zal hard zijn na het ontwaken.
Aan alles merken we vandaag dat zaken kantelen, waarbij mensen op zoek gaan naar alternatieven, naar een andere samenleving. Dit op basis van meer en meer stemmen die publiekelijk het narratief in vraag stellen. De ganse aanpak snijdt geen hout meer en ‘ze’ beginnen het te voelen. In 2022 moeten we blijven doorzetten. Snel zal het niet gedaan zijn, maar laat je voeden door het licht aan het einde van de tunnel… dat zien we sinds enkele weken voor ons. Keep walking, we will reach our goal!
We zien elkaar terug in 2022 met volle hoop, liefde en veerkracht die we blijven voeden door te verbinden om de omwenteling kracht bij te zetten!
