De lezersreacties op allerlei internetfora en social media liegen er niet om. We zijn geboren klagers.
Waarom is het toch in hemelsnaam zo fijn om te klagen? Vaak is het gezaag een manier om irritatie te verwoorden: we balen dat we net een parkeerboete gekregen hebben of dat de foto van je jongste spruit te weinig likes krijgt.
Zouden we er niet over praten, dan kroppen we die gevoelens van frustratie op. Als we erover klagen tegen een meelevende vriend of collega kunnen we het daarna vaak gemakkelijker achter ons laten. En soms is klagen gewoon een goede manier om het ijs te breken. Stel dat je in een vergaderzaal met een onbekende zit te wachten op de andere deelnemers. Dan kunnen de verkeersfiles van die ochtend of die stinkende ochtendadem van een collega een dankbaar onderwerp zijn om met elkaar aan de praat te raken.
Voor zij die experts zijn geworden in het zeuren is het vandaag een bijzondere dag, want 26 december is National Whiner's Day. Een feestdag om alle klagers en zagers eens goed in de bloemetjes te zetten en hen eigenlijk aan te tonen dat de evenaar niet door hun gat loopt en dat ze in feite gelukkig moeten zijn met wat ze hebben.
Online wordt er zelfs jaarlijks een wedstrijd gehouden om de grootste klager van het jaar met deze titel te belonen. Bekende laureaten van de afgelopen jaren zijn Kanye West, Chris Brown, Osama Bin-Laden en Lindsay Lohan.
Maar via de hashtag #NationalWhinersDay kan je zelf een verwend familielid nomineren. Voor zij die denken dat de wereld bijna verging toen er een Huawei smartphone onder de kerstboom lag in plaats van een iPhone, terwijl aan de andere kant van de wereld kinderarbeid aan te pas kwam voor de productie van deze smartphones.