Klinische studies die nagaan of de behandeling van een ziekte het gewenste resultaat oplevert, mogen niet louter in handen van de farmaceutische bedrijven liggen.
Die aanbeveling lieten de vooraanstaande Belgische borstkankerspecialiste Martine Piccart, haar Israëlische collega Aron Goldhirsch en anderen al in 2007 optekenen in het vakblad Nature. Het klinkt een beetje wrang na Pfizergate waarbij onderaannemer Ventavia gegevens vervalst heeft tijdens de belangrijke fase 3-studie van Comirnaty.
De Standaard na het artikel in Nature: “Om hun commerciële belangen te behartigen, houden sommige bedrijven informatie achter. Zo kan onderzoek bijvoorbeeld uitwijzen dat een bepaald geneesmiddel alleen effect heeft tot een bepaalde leeftijd van de patiënt. De farmaceutische bedrijven willen echter hun product aan zo veel mogelijk mensen verkopen en varen niet wel bij slechts een subgroep.”
“Ook neveneffecten worden soms verzwegen. Zo kwam drie jaar (2004,red) geleden aan het licht dat de bedrijven Merck en Pfizer wisten, maar niet gemeld hadden, dat hun ontstekingsremmers Vioxx en Bextra het risico op hartziekten verhoogden.”
De VRT over Bextra: “Het bedrijf (Pfizer) overtrad verschillende marketingregels en verkocht medicijnen, waaronder de afgekeurde pijnstiller Bextra, die het eigenlijk niet mocht verkopen.”
Begin 2007 stond in een studie in het vakblad Public Library of Science volgens de krant dat in vele publicaties over klinische tests die door bedrijven gefinancierd worden, niet alle auteurs vermeld staan. De Standaard: “Ghostwriters dragen mogelijk bij tot artikels die de geneesmiddelen in een positiever daglicht stellen. Het is ook niet ongewoon dat bedrijven hun sponsoring stopzetten zodra de gewenste commerciële doelen bereikt zijn, waardoor het onderzoek niet naar behoren wordt opgevolgd.”
Piccart en Goldhirsch wijzen op de noodzaak van een betere samenwerking tussen de farmaceutische bedrijven en de academische instellingen. Ze stellen klinische tests voor zoals die gebeuren voor het succesvolle borstkankeronderzoek. Enkel academici hebben toegang tot de gegevens zolang de definitieve resultaten nog niet bekend zijn. Een onafhankelijke statisticus staat in voor de analyse. Een onafhankelijk comité voor het toezicht.
,,Om geloofwaardig te zijn, is het belangrijk dat uiteindelijk iedereen onbeperkt toegang heeft tot alle informatie, ook als de resultaten ongunstig zijn'', merken Piccart en Goldhirsch op. ,,Is dat niet het geval en komen er wanpraktijken aan het licht, dan zullen patiënten in de toekomst mogelijk afzien van een deelname aan de tests.''
