Seriemoordenaar Michel Stockx, die hoofdverdachte was in de verdwijningszaak van de Vlaamse Nathalie Geijsbregts, bekende voor zijn overlijden onder andere de moord op de zevenjarige Cheryl Morriën uit IJmuiden. Dat zegt zijn advocaat in een nieuwe drieledige documentaire over Stockx.
Michel Stockx (Lochristi, 1942 – Beverwijk, 25 september 2001) was een pedofiele seriemoordenaar van kinderen en vrachtwagenchauffeur uit Assen en oorspronkelijk afkomstig uit België.
Nathalie verdween in 1991. Een jaar later worden enkele anonieme brieven verstuurd naar de familie Geijsbregts, het parket en verschillende nieuwsredacties. Daarin wordt Stockx aangewezen als de te zoeken man. Stockx wordt in 1992 in Nederland veroordeeld tot amper twintig jaar cel voor de verkrachting van en moord op drie kinderen in Duitsland en Nederland. Achteraf blijkt dat de brieven geschreven zijn door zijn ex-celgenoot. Aan een medegevangene zou de pedofiele moordenaar immers opgebiecht hebben dat ook Nathalie een van zijn slachtoffertjes was.
Ook in de wintermaanden van 1993-1994 wordt Stockx beschuldigd. Een vrouw belde toen naar de familie Gysbrechts-Hofkens. “Michel Stockx is de moordenaar van uw dochter”, zei ze en dan haakte ze in. Ze had zich van familie vergist. De familie Gysbrechts die ze belde, is immers geen familie van Nathalie Geijsbregts. Wel woont de familie ook in de Bertemse deelgemeente Leefdaal bij Leuven waar Nathalie verdween.
In de reportage ‘De sneeuwman. Geheimen van een kindermoordenaar’ - over enkele dagen op Streamz - zien we de advocaat van Stockx. In een schommelstoel bladert Anthony Wijnberg door een stapeltje papieren. Het is een van de slotscènes van de documentaire van regisseur Flynn von Kleist.
Cheryl, het kind van amper zeven, verdween op 5 augustus 1986 in de buurt van haar woning aan de rand van IJmuiden. Ze is nooit teruggevonden. De familie van het meisje leefde al die tijd in onwetendheid, maar nu onthult zijn toenmalige advocaat dat zijn cliënt hem destijds heeft opgebiecht dat Cheryl een van zijn slachtoffers was.
De documentaire behandelt onder andere de zaak van het meisje nadat ze terug was gekeerd van een vakantie in Italië. Het meisje woonde met haar ouders in een flat, tegen de duinen aan, en zou die ochtend naar een vriendinnetje gaan. Daar kwam ze niet aan en sindsdien is ze spoorloos. Stockx zou haar in de duinen begraven hebben. Uit de documentaire zou blijken dat Stockx misschien wel 65 kinderen heeft omgebracht.
In de documentaire is ook te zien hoe de advocaat de moeder van Cheryl vertelt dat Stockx aan hem heeft opgebiecht dat hij de moordenaar zou zijn. De advocaat aan NRC: „Ja, maar ze geloven het niet. Ze houden er nog steeds rekening mee dat Cheryl misschien nog leeft.
Stockx was geboren in België, maar werkte als vrachtwagenchauffeur vanuit Nederland. Hij bekende verschillende moorden op kinderen in Nederland en Duitsland, maar zou zijn betrokkenheid bij de verdwijning van Nathalie Geijsbregts altijd hebben ontkend. Onze speurders hebben Stockx wel herhaalde malen op de rooster gelegd. Tevergeefs.
Michel Stockx werd in '92 in Nederland dus tot amper twintig jaar cel veroordeeld voor drie gruwelijke kindermoorden. Dat zorgde voor ophef. Op nog geen jaar tijd ontvoerde en vermoordde hij in Duitsland en Nederland Marco Weisser (13), Salim Thattil (10) en Jessica Laven (11). Bij die drie moorden ging hij bijna altijd op dezelfde manier tewerk.
Stockx ontvoerde zijn drie gekende slachtoffertjes met zijn truck of met de wagen. Hij nam ze mee naar zijn huis en misbruikte ze daar. Daarna nam hij ze terug mee in de vrachtwagen, wurgde ze en dumpte ze vervolgens kilometers verder langs de snelweg.
Marco Weisser (13) verdween op 23 juli '89 aan het zwembad in het Duitse Mainz waar hij met zijn ouders met vakantie was. Voorbijgangers vonden zijn lichaam een dag later in Paderborn, 300 kilometer verderop. Het lichaam van de jongen was verborgen in het struikgewas langs de autosnelweg. Hij was verkracht en gewurgd.
Salim Tattil (10) werd door Stockx op 3 augustus '90 ontvoerd in het Duitse Neustadt. Zijn lichaam werd op 15 augustus teruggevonden op parkeerterrein ,,Rivierduin'', langs de A6 in Lelystad. Ook de kleine Salim werd verkracht en gewurgd.
Jessica Laven (11) verdween op 17 juli '91 aan het zwembad van Hoorn. Vier dagen later werd ze dood teruggevonden in struiken in Hulsda-Rijderland, langs de rijksweg N7. Het kind was eveneens verkracht en gewurgd.
Stockx werd een paar maanden na de moord op Jessica opgepakt. De speurders troffen bij een huiszoeking in oktober '91 slipjes van de drie slachtoffers aan in zijn huis. Michel Stockx bekende pas toen hij met de feiten geconfronteerd werd.
Op 18 september 2001 stootte hij in de gevangenis tijdens zijn arbeidstherapie een fles terpentine om en sloeg van schrik een tl-buis stuk, waardoor brand ontstond. Meer dan 60% van zijn lichaamsoppervlak verbrandde en hij werd overgebracht naar het brandwondencentrum in Beverwijk.
Hij overleed daar op 25 september. De ouders van Jessica Laven reageerden verheugd op dit nieuws en hingen de vlag uit. Volgens justitie was het een noodlottig ongeluk, maar in de media werd gespeculeerd dat het een moordaanslag of zelfmoord betrof. Justitie sloot dit echter uit.
