Een belangrijke speurder in het dossier van de Bende van Nijvel was rijkswachtkolonel Eric Sack. Sack wordt omschreven als een scherp analist die volgens de beheerder van de website over de Bende “tegen heel veel karren moest rijden om in Brussel iets gedaan te krijgen”. Hij werkte wel bijzonder goed samen met de chef van de gerechtelijke politie, commissaris Fons van Rie. Deze laatste in een belangrijk interview met Humo: “Ik ben altijd een buitenbeentje geweest. Ik ben een vrij en onafhankelijk man geweest. Ik moet tegen niemand merci zeggen, behalve tegen mijn vriendin.”
Op 20 juni 1997 geeft Sack van de Delta-cel in Dendermonde zijn persoonlijke visie op de Bende van Nijvel in het parlement. Sack was nog steeds de mening toegedaan dat het niet alleen een kwestie was van individuele relaties van de Bende De Staerke en extreem-rechtse personen, maar van een groter organisatorisch verband, een politiek-crimineel samenwerkingsverband.
"Begin de jaren tachtig meende een kern van personen te moeten ageren tegen het rode gevaar dat onder meer tot uiting kwam via de CCC en dergelijke, door te riposteren. Wij (Sack en zijn collega’s) stelden vast dat het Front de la Jeunesse contacten onderhield met het MSI dat in Italië een soortgelijke rol speelde en het criminele milieu gebruikte voor de aanslagen van de zwarte terreur. In België gebeurde volgens mij ongeveer hetzelfde: een aantal personen meende te moeten ageren door een klimaat te creëren in dezelfde zin, als antwoord op de CCC."
"Immers de buit voor de moord op (Francis) Zwarts bedroeg 40 miljoen (frank). Wij gaan ervan uit dat deze moord werd gepleegd door Bouhouche en Beijer, terwijl dezen echter - althans voor zover ik weet - niet in weelde leven. Wat is er dan gebeurd met die 40 miljoen?”
“Dan stel ik mij misschien wel de vraag of die 40 miljoen niet konden worden gebruikt om bepaalde criminelen in te huren, of om een bepaalde mythe in te huren, om dergelijke feiten te gaan plegen. Persoonlijk denk ik dat de eerste feiten die werden toegeschreven aan de "Bende van Nijvel", niet bedoeld waren als afkomstig van de "Bende van Nijvel". Ik denk dat men op een bepaald ogenblik die mythe heeft overgenomen, de Borains. U moet niet vergeten dat u in Mons nog met een zekere (Christian) Amory zit, die daar kennis had van dat milieu, en dat ineens die Borains wel werden aangesproken om bepaalde feiten te gaan plegen. Dat is een eerste luik."
"Ik zou er op willen wijzen dat de feiten nooit zo gewelddadig zijn geweest als in september 1983, de overval op de Colruyt van Nijvel. Pikant detail: Michel Cocu heeft in augustus België willen ontvluchten door te proberen dienst te nemen in het Vreemdelingenlegioen. Hij werd daarvoor afgekeurd en is teruggekeerd vlak voor de feiten. De "Bende van Nijvel" is in zijn bloedige vorm gestart in september 1983 en ik heb de indruk dat daar de breuk is geweest tussen de Borains en de nieuwe Bende van Nijvel. Daar werd voor de eerste maal met veel volk opgetreden, op een zeer georganiseerde en bloedige wijze. Dat is een eerste zaak."
"Een tweede zaak die wij moeten vaststellen is dat er op een bepaald ogenblik in het criminele milieu, rond de jaren 1983-1984-1985, bepaalde anarchistische ideeën aanwezig waren. Wij hebben bijvoorbeeld literatuur teruggevonden binnen onze (Sack bedoelt de) bende, waarbij werd opgeroepen om, als ze vrij waren, een aanslag te plegen op de gevangenis van Vorst, op het ogenblik dat er een shiftwissel van de cipiers was. Men kon dan met mitrailleurs in de shiftwissel schieten, zodat men zo veel mogelijk cipiers had. Uit die literatuur kon men opmaken dat er daar een zeer erge haat was bij die mensen ten opzichte van de maatschappij. Ik denk dat dit, samen met het inhuren, heeft gezorgd voor de schakel van de zeer bloedige feiten. (...)"
Sack was volgens de Bendecommissie de mening toegedaan dat het niet alleen een kwestie was van individuele relaties tussen leden van de bende De Staerke en extreem-rechtse personen, maar van een groter organisatorisch verband, een politiek-crimineel samenwerkingsverband dus.
Sack: “Ik ben persoonlijk - ik beklemtoon het woord persoonlijk - de overtuiging toegedaan dat daarachter een duidelijke organisatie schuilgaat. Mijn inziens, was België op dat ogenblik een kopie van Italië. Zoals MSI in Italië het criminele milieu heeft gebruikt om een zwarte terreur te creëren als tegengewicht tegen de rode terreur, ben ik van mening dat bepaalde extreem-rechtse elementen het milieu hebben gebruikt om een dergelijke malaise te bewerkstellingen en aan te klagen in België. Naar mijn oordeel heeft het dossier Zwarts - de moord op de veiligheidsagent te Zaventem - als financieringsbasis gediend om het criminele milieu te betalen.”
“Men heeft een mythe overgenomen die vanuit de Borains werd gecreëerd en stilaan is geëvolueerd. Deze mythe diende als voorwendsel om telkens weer ten tonele te kunnen verschijnen. Als men deze hypothese in ogenschouw neemt, is het vrij duidelijk dat er meer achter zit en dat men zich niet louter mag beperken tot het dossier Mendez.”
“Al deze zaken moeten met elkaar in verband worden gebracht. Ik bedoel hiermee: het dossier Zwarts, de wapens die werden teruggevonden bij Mendez en die later werden teruggevonden in een box te Ukkel waar onder andere carnavalmaskers werden aangetroffen alsook het voertuig dat door de bende Haemers werd aangewend bij de ontvoering van de heer Van den Boeynants. De bende Haemers heeft echter nooit carnavalmaskers gebruikt. Ik herhaal nogmaals : dit moet toch een aanwijzing zijn voor het feit dat er meer is dan het kleine dossier Mendez dat slechts één element is van het gehele raderwerk.”
“De ‘tijdslijn’ is overduidelijk en strekt zich uit over de jaren 1981 tot en met de jaren 1985, met als laatste feit - en dat is mijn persoonlijke overtuiging - de bloedige overval op het Delhaize-warenhuis in Aalst.” (red. : en iets later de moord op Mendez begin 1986 als sluitstuk)
Sack nog: “In het licht van de mogelijke connecties tussen Haemers, De Staercke en extreem-rechts, en de contacten van het Front de la Jeunesse en WNP met het MSI, is het niet onbelangrijk te weten dat we verschillende keren informele verklaringen hebben opgetekend als leden van die bendes waarin wordt verwezen naar het feit dat ze ageerden als lid van een hogere organisatie. Bajrami heeft dat gezegd; Haemers heeft dat tweemaal gezegd; Philippe De Staercke heeft daarnaar verwezen; en Karafilis heeft daarnaar verwezen. Dat alles is het resultaat van de analyse van het denkspoor rond extreem-rechts.”
Sack zag de opkomst van dit verband dus tegen een dubbele achtergrond: enerzijds een groep politieke extremisten die wilden reageren tegen de CCC, anderzijds een groep criminelen die een verschrikkelijke haat koesterden tegen de maatschappij. De echte aanslagen van de ‘bende van Nijvel’ zouden in deze visie de resultante van een monsterverbond tussen deze groepen zijn geweest.
Niet iedereen is overigens even lovend over Sack (de man in rijkswachtuniform op de foto). Een bron op het forum: “Dat is dezelfde Sack die het onderzoek op de moord naar Peter de Vleeschauwer stevig in de war bracht? Ergens in de loop van het onderzoek heeft Sack een bocht van 180° graden gemaakt, en dat heeft hem een promotie opgeleverd.”
