Ik ken heel wat twintigers en dertigers die geen ‘booster’ willen. Het blinde vertrouwen in farmaceuten, vaccinologen en politici is bij hen weg. Burgers hebben ook een kort geheugen, daarom is het goed om de boodschap van begin dit jaar nog eens boven te halen. Twee prikken van Pfizer waren voldoende. De enige discussie toen: de interval tussen de prikken. En wie dubbel geprikt was kon toetreden tot het rijk van de vrijheid. Vandaag zijn die burgers nog minder vrij dan toen.
En nu moet dus een 'booster' gehaald worden. En dan allicht een nieuwe prik voor Omikron. Oudere personen hebben iets minder problemen met die booster. Zo liet Brussels parlementslid Hilde Sabbe die prik zetten. Toch heeft ze fundamentele vragen.
Sabbe op Facebook: “Ik denk soms: stel dat internet nog niet had bestaan en de media waren zoals in de jaren 80… dan zou corona ons leven niet hebben beheerst, wellicht. Geloof ik dat ‘driemaal scheepsrecht’ is? No way. Ik zet me al schrap voor 4, en 5, en …”
“Heb ik vertrouwen in de farma-industrie? Weinig, vooral sedert ik decennia geleden Dirk Van Duppen interviewde. En sedertdien The Constant Gardener van John Le Carré las. Ben ik ervan overtuigd dat het vaccin geen enkel risico inhoudt? Nee. Gewoon blijven zitten en ademhalen houdt al een risico in. Denk ik dat de wetenschap onfeilbaar is? Nee. Dat soort blind geloof koester ik niet.”
Sabbe: “Waarom heb ik dan toch die boosterprik gehaald? Omdat ik denk dat, in deze omstandigheden, het vaccin onze bondgenoot is in de strijd tegen het virus, en mee de weg toont naar een toekomst waarin we het eindelijk weer kunnen hebben over de dingen die er écht toe doen: sociale ongelijkheid, klimaatopwarming, vervreemding en onbehagen en zoveel meer.” Merkwaardig is wel dat de vervreemding en het onbehagen in de samenleving net toenemen door die vaccinatiedrift.
