Zullen we de hele rock & roll dan maar meteen op de brandstapel gooien?
Rock & Roll-teksten zijn niet bedoeld om opgenomen te worden in de catechismus. Toen de Beatles en de Stones hun haren lieten groeien, was de goegemeente in shock. De jeugd daarentegen omarmde de nieuwe brutaliteit en zocht in de nieuwe muziek naar hun identiteit. De papa's en de mama's zagen hoe hun kinderen werden aangetrokken door de hel en deden er alles aan om dat te verhinderen. Het werkte als een rode lap op een stier. Rockbands gingen hun tegendraadsheid cultiveren. Oud en jong gingen met mekaar in de clinch. De zin ‘I was trying to make some girl’ (ik probeerde een griet te scoren) uit ‘Satisfaction’ werd gecensureerd.
De puriteinse storm ging liggen en tijd lang mocht gelijk wat passeren. Maar onze maatschappij heeft een nieuwe bocht naar de kuisheid genomen. Politiek correcte kuisheid dan wel. Niet langer oud en jong staat tegenover elkaar, maar zwart tegen wit en gender tegen gender.
Zolang dat iedereen dacht dat ‘Brown Sugar’ over heroïne ging, was er geen probleem. Nu enkele azijnpissers erachter zijn gekomen dat het over slaven gaat die op plantages door hun eigenaren worden verkracht, moet het nummer verdwijnen. De tekst provoceert over slavernij en interraciale seks. Maar wilden de Stones met het nummer de slavernij promoten? Ga toch weg. De titel is en blijft een bijnaam voor heroïne. En de oorspronkelijke titel? ‘Black Pussy’. Moeten we een tekening maken bij de volgende zin? “Brown sugar how come you taste so good, brown sugar just like a young girl should.”
Nu goed, ‘Brown Sugar’ zal de komende tijd niet meer gespeeld worden. Na een optreden in 2019 zou er een golf van protest zijn gekomen. Veel mensen eisten dat de band het nummer niet meer zou opvoeren.
Wie er niet tegen kan, doet er best aan de teksten van de Stones niet te lezen. Als we ze tegen het licht van de kuisheid gaan houden en gaan keuren met een politiek correcte bril, dan blijft er van het hele oeuvre van de Stones niet veel meer over. Wat dacht je van ‘Stray Cat Blues’ van het album ‘Beggars Banquet’ dat impliciet handelt over seks met niet één maar twee meisjes van vijftien. Of neem de bizarre verwijzing naar incest in ‘Family’. Eveneens ongewoon is het spel dat de Stones spelen met homo-erotiek. Trek de rits op de door Andy Warhol ontworpen hoes van ‘Sticky Fingers’ maar eens naar beneden.
Sssssstttt!
