Ik heb het hier al vaker geschreven: ‘s ochtends is het aangenaam vertoeven in het Franstalige gezelschap op de radio van RTBF. Vooral rond een uur of 8.
Vanmorgen nog de vlijmscherpe analyse van journalist Christophe Bourdon, (°Dinant,1974). Volgens Bourdon weten we na bijna 2 jaar coronacrisis nog steeds niets over dat Chinese virus en hoe we dat vermaledijde virus moeten beteugelen.
Ik dacht aan die analyse van Bourdon toen Steven Van Gucht daarnet peentjes aan het zweten was bij Stef de wisselbeker op VTM. Stef gooide Steven voor de voeten dat hij maandag nog stelde dat er niets aan de hand was terwijl we vandaag in een vierde golf zitten. Steven knipperde nog meer met zijn ogen dan anders.
Een voordeel: we kwamen toch eindelijk te weten dat gevaccineerden wel degelijk in het ziekenhuis belanden. Dat is bijzonder slecht nieuws aangezien die groep steeds groter zal worden in de toekomst. Het zal dus geen golfje, maar een golf zijn.
Volgens Bourdon weten we eigenlijk niets over dat virus. Masker aan, masker uit. Een dosis van het vaccin of toch twee of drie. Werkt het coronavaccin nu wel of werkt het niet. En hoe lang. Gevaccineerd en toch ziek? Kortom, we weten het niet. “Het is dezelfde situatie als Bouchez die een werkloze tegenkomt. Hij weet er niets over”, schamperde Bourdon. Waarom hebben we dergelijke chroniqueurs niet op de VRT?
Uiteraard volg ik de harde analyse van Bourdon. Hoe zouden we ook weten hoe dat virus zich gedraagt als we niet eens zeker weten dat het via gain of function (gof) aangepast is in een Chinees lab. En waarom. Als je tenminste daar al een antwoord op zou hebben, staan we iets verder. En waarom blijven ze mensen een vaccin inspuiten dat gemaakt is op basis van dat oorspronkelijke Wuhan-virus van twee jaar geleden terwijl we ondertussen al duizenden mutaties verder zijn?
Zoals Bourdon het hier stelt: we weten helemaal niets van dat virus. Wie iets anders beweert, is een leugenaar.
