Lokale initiatieven afgeblokt en registratieplicht werkt niet.
De cijfers zijn verbeterd. 78 procent van de patiënten wordt nu binnen de twee dagen na registratie bereikt. Maar daar eindigt het goede nieuws. Na de bevlogen speech van Wouter Beke (CD&V) op de coronacommissie - waaruit we vooral hebben onthouden dat er hard was gewerkt (zelfs in het weekend) - blijven op het terrein (het favoriete woord van Beke) de frustraties zich opstapelen. Wilmès moedigde maandag op de persconferentie van de Nationale Veiligheidsraad een lokale aanpak in de strijd tegen het coronavirus nog aan. Beke was er vervolgens als de kippen bij daar op Twitter een aanvulling bij te geven. “Maatregelen aangevuld met een sterk netwerk van contactopsporing.”
Zoals gewoonlijk strandde het bij woorden. Frustraties bij huisartsen en besturen die werden teruggefloten omdat ze lokale initiatieven hadden opgestart en het contactonderzoek in eigen handen hadden genomen. Zij krijgen een veto van het agentschap Zorg en Gezondheid, onder toezicht van Wouter Beke.
Het Agentschap Zorg en Gezondheid laat weten dat ze zulke initiatieven inderdaad niet naast zich zullen dulden. “We moeten inzetten op centraal contactonderzoek”, zegt woordvoerder Moonens in Het Nieuwsblad. “Als wij patiënten bellen, en lokale contactopspoorders doen dat ook, kunnen mensen verward raken. Waar ze wél kunnen helpen, is om mensen voor te bereiden op ons contactonderzoek. Ze kunnen mensen sensibiliseren om zo goed mogelijk mee te werken aan het contactonderzoek dat Vlaanderen heeft georganiseerd.”
En dan is er de verdoemde registratieplicht in de horeca. Er is nog geen enkel café of restaurant in Vlaanderen dat ook maar één set gegevens heeft moeten doorspelen naar de contactonderzoekers.
De uitleg waarmee het Agentschap Zorg en Gezondheid komt aandraven is te gek voor woorden: "De contactonderzoekers zijn daar niet bevoegd voor. Enkel case managers en gezondheidsinspecteurs gaan de gegevens vanop die formulieren gebruiken om broeihaarden op te sporen.”
Maar, die case managers zijn nog niet operationeel en voor heel Vlaanderen zijn er maar twintig gezondheidsinspecteurs. Voor de horecasector is dat een trap in de kloten. In no-time hebben zij zich moeten organiseren en wordt er geregistreerd en en genoteerd dat het een lieve lust is, voor een systeem dat niet werkt.
