Geef de bedenker van de Dag van het Naakt Tuinieren een Nobelprijs.
De eerste zaterdag van mei vieren we immers wereldwijd die Internationale Dag van het Naakt Tuinieren (World Naked Gardening Day). De bedenker van deze ‘luchtige’ themadag ziet naakt tuinieren als “een gezonde praktijk die aan een positief zelfbeeld kan bijdragen”. Zo is dat. Op deze dag mag je het gras in je tuin (en de buren) dus iets meer laten zien dan enkel een paar blote voeten terwijl je onkruid staat te wieden.
De buurvrouw doet er elk jaar aan mee. In principe. Vorige jaren hadden we pech. Of correcter: had ik pech. Het was telkens slecht weer - regenachtig en kil ondanks die eerste zaterdag in mei - waardoor de buurvrouw geen zin had om naakt te tuinieren.
Dit jaar stond dame Fortuna aan onze zijde: hier in de Vlaamse Druivenstreek was het warm én zonnig waardoor de buurvrouw het gras aan het maaien was. Zonder kleren. Ze had gelukkig wel stevig schoeisel aan. Technisch gezien is dat niet echt tuinieren, maar slechts een kniesoor die daarom maalt. Ik had haar immers ooit eens verteld dat een vriendin gras aan het maaien was zonder schoenen en dat ze hierdoor een teen was verloren. Dat is overigens echt gebeurd. Aan die idiote actie om het gras in mei niet te maaien doet de buurvrouw wel niet mee. Gelijk heeft ze. Je kan niet aan alles meedoen.
Plots hoorde ik de buurvrouw roepen. Het geronk van haar maaier op de achtergrond was stilgevallen. Ze vroeg vanop een meter of 50 of ik geen benzine had voor de grasmaaier. Plots hoorde ik mijn vrouw echt roepen. Ze vroeg of ik nog lang in de ligzetel in de tuin ging soezen. Ze had nog enkele klusjes voor me. Niet in de tuin.
