De Heidi-in-de-bergen-meeting van het WEF begint veel weg te hebben van een rariteitenkabinet.
In de ene zaal wordt gedeclameerd dat de klimaatcrisis al voorbij is. Wetenschappelijk toch. Het is helemaal geen klimaatcrisis. We zitten nu in een veel verder stadium! We zijn massaal aan’t uitsterven, zegt een kalende mijnheer die inderdaad niet zo ver van zijn graf lijkt te staan. Waarop een agressieve Indiase mevrouw declameert dat de crisis eigenlijk een “justicecrisis” is. Een rechtvaardigheidscrisis. In 2070 gaan 3 miljard mensen wonen in onbewoonbare zones. Dat ze daarmee meteen zichzelf tegenspreekt, is haar nog niet zo opgevallen blijkbaar. Als er immers 3 miljard mensen in een bepaalde zone wonen, dan is die zone per definitie niet onbewoonbaar. Want dan zouden ze daar alle 3 miljard dood zijn. En dan wonen er geen 3 miljard mensen… Het publiek in de zaal, nagenietend van een leuke stoeipartij met Heidi in de Bergen, luistert gedwee naar zoveel verontwaardiging.
Een al even gechargeerde mevrouw in blauw schreeuwt in een andere zaal, gezeten op het podium, dat de crisis meer dan fysiek is. We hebben een diep verwonde bevolking die in een wanhopige nood heeft aan “healing”. Terwijl ze die wijsheid de zaal ingooit, heeft ze op het hoofd een gevlochten lampenkap. Ter promotie van de “Vouil Jeanetten” wellicht, en ergens opgepikt in een groezelig hotel waar nu een blote spaarlamp voor het raam staat. We moeten volgens de lampenkap kijken naar onze “almachtige schepper” om zo onze gepaste plaats in de mensheid te vinden. Haleluja.
Op straat gaat het er intussen heftig aan toe. De CEO van Pfizer, geroemd om zijn coronavaccins, krijgt er vragen van twee lastige journalisten die duidelijk de memo van hun regering niet gelezen hebben met de richtlijnen hoe ze een CEO van een farmabedrijf moeten ondervragen. Waarom hij niet publiek heeft gezegd dat de vaccins niet werken tegen besmetting? Waarom ze eerst 100 procent werkten, en dan 90 procent, en dan 80 en zo verder? Of nu die vaccins niet zo goed hebben gewerkt, de landen die daarvoor miljarden hebben betaald hun geld moeten terugeisen? En hoe dat nu zit met mensen die plotseling doodvallen? Of hij vervolgd wordt voor misleidende reclame en andere fraaie stoute vragen. Veel meer komt er uit de Pfizer-CEO niet uit dan: “Thank you” en “Have a nice day.” Waarom de reporter in kwestie riposteert dat hij geen “nice day” gaat hebben zo lang hij geen antwoord krijgt op zijn vragen. En met wie hij allemaal in het geheim heeft gesproken, Daar in Davos. Intussen probeert een vrouw in een rode jas - Heidi in de Bergen wellicht - en een man met een helemaal foute jas met bont aan - de twee journalisten met zijn kont weg te drummen van bij zijn beschermeling. Maar dat wil niet zo goed lukken want die journalisten zijn met twee, en de bontjas heeft maar één kont. Heidi in de Bergen probeert dan maar de weg te wijzen.
Een bijzonder beschamende vertoning die we in de komende maanden en jaren nog wel meer mogen verwachten. Want het wordt nu pijnlijk duidelijk dat CEO’s van farmabedrijven, politici en virologen de vragen niet gaan kunnen blijven negeren of wegzetten door de vraagstellers “idioten” te noemen. De publieke opinie zit met onbeantwoorde vragen en gaat opheldering vragen. Meer en meer. Bij de reactie van dit artikel om 1u30 des nachts, hadden al 2,8 miljoen mensen de afgang van Pfizer op Twitter bekeken.
Dat dit circus waarlijk een informele regering zou vormen met Klaus Schwab aan het hoofd, is wel bijzonder onwaarschijnlijk. Wat onze regeringsleiders bezielt om daar nog naar toe te gaan en zich oeverloos belachelijk te maken, niemand die het weet. Tenzij Heidi in de Bergen. Maar dat verhaal hadden we al een keer gebracht.
Gesproken over opperhoofd Schwab. Een Japanse journaliste trof de man op straat en wilde hem één vraag stellen. Schwab vraagt voor welk media ze werkt. Wanneer de dame antwoordt dat het voor een ‘onafhankelijk’ kanaal is, krijgt ze een minachtend lachje als antwoord.
(Michael Verstraeten, Vrijheid)
