Inloggen

Log in of maak je account aan.

Wachtwoord vergeten? Registreren
Registreren
Wachtwoord vergeten

Wachtwoord vergeten? Voer je gebruikersnaam of e-mailadres in. Je ontvangt een link via e-mail om een nieuw wachtwoord in te stellen.

Registreren
Start Magazines Zoeken Shop Rubrieken

De uitdagingen van de toekomst die Vivaldi liet liggen

Stefan Lambrechts - 10-02-2024

(Michael Verstraeten, Voor U)

De opdracht van de politiek voor de komende jaren: denk eindelijk ook eens op de langere termijn.

We zitten midden in de golf van de vergrijzing. De huidige partijen kennen dat probleem, maar hebben er niets aan gedaan om daarmee om te gaan. Over enkele jaren gaat de bevolking in ons land dalen.

In Brussel is daar niemand mee bezig. Niet federaal en niet in Vlaanderen. Wat we zelf doen, doen we vooral gewoon niet.

Vanaf 2040, zo voorziet het planbureau, daalt het aantal Belgen. Het planbureau verwacht dat alleen door migratie het bevolkingsaantal toch zal toenemen tot 2070. Als we morgen een migratiestop doorvoeren, dat komt die aangroei van het bevolkingsaantal er niet.

Dat zou meteen betekenen dat de binnenlandse vraag gaat afnemen. Bedrijven die afhankelijk zijn van die vraag zullen moeten inkrimpen. Ze gaan ook minder werknemers vinden.

Rond 2050 zou het kunnen dat ook de wereldbevolking gaat beginnen stagneren, om daarna af te nemen. Dat betekent dat onze exportmogelijkheden ook zullen inkrimpen. Als we in de Westerse landen het bevolkingspeil op niveau houden, door migratie, vergroten we nog het effect van de dalende bevolkingsaantallen in de niet-Westerse landen.

De actuele problemen van vergrijzing en de hogere kosten van gezondheidszorg en pensioenen die daarmee gepaard gaan, werden door de bestaande partijen totaal niet aangepakt. Het pensioendossier is gewoonweg blijven liggen terwijl het aandeel van de pensioenen in de begroting actueel spectaculair stijgt. Zo'n 5 miljard per jaar. De babyboomers zullen meer terecht moeten in de hospitalen en bij de dokter. Maar we pesten de huisartsen de ogen uit hun lijf met allerlei regeltjes om hen de staatsgeneeskunde op te dringen. Het personeel in de zorg geraakt maar niet opgewaardeerd. Ziekenhuisartsen besteden te veel tijd aan hun administratie. Ook daar is de regulitis toegeslagen.

We gaan dus in de komende jaren:

- én een pensioenpact moeten sluiten met de mensen om de pensioenen betaalbaar te houden,
- én de zorg versterken, 
- én de woonzorgcentra uitbreiden of alternatieven voorzien waar het kan,
- én de daling van de bevolking op iets langere termijn voorzien,
- én ons economisch model dat is gebaseerd op bevolkingsstijgingen en economische groei herdenken zodat we in een dalende globale markt, toch een toename van het BBP per persoon kunnen realiseren.

Met dank aan de huidige partijen om dat allemaal te hebben laten liggen. Maar meer nog, ons een overheidssysteem overdragen dat totaal is vastgelopen in een onwerkbare regulitis. We gaan dus ook nog eens de staat moeten afbouwen om die staat terug beheersbaar en werkbaar te maken. Zeker met de uitdagingen die ons wachten.

Reacties

Resterende karakters 500
Nieuwsbrief Mis nooit meer het laatste nieuws, exclusieve aanbiedingen en boeiende verhalen van P-magazine! Schrijf je nu in voor onze nieuwsbrief en blijf altijd op de hoogte.
Zoeken