“België is bereid om troepen te leveren.”
België wil mee ‘oorlogje spelen’ in Oekraïne. Premier Bart De Wever (N-VA) verklaarde tijdens een internationale topconferentie dat ons land bereid is om troepen te leveren voor een mogelijke vredesmacht. Maar vergis je niet: dat betekent niet dat Belgische militairen morgen al op Oekraïens grondgebied patrouilleren. Hoezo dan? De Wever waarschuwt dat de juiste voorwaarden nog verre van vervuld zijn en dat Europa in een gevaarlijk machtsspel wordt gezogen.
De ‘coalition of the willing’ krijgt vorm
Het overleg vond plaats onder leiding van de Britse premier Keir Starmer en telde een indrukwekkend deelnemersveld: zo’n 25 regeringsleiders, onder wie de Franse president Emmanuel Macron, namen deel. Het doel? Een internationale coalitie vormen die bereid is een vredesmacht naar Oekraïne te sturen wanneer - en als - er een akkoord komt.
Naast de klassieke Europese spelers zaten ook Canada, Australië en Nieuw-Zeeland mee aan de onderhandelingstafel. Eén grote afwezige? De Verenigde Staten.
De Wever was na afloop duidelijk: “We zijn het allemaal eens dat een onafhankelijk Oekraïne met een sterk leger de enige duurzame garantie is voor stabiliteit in Europa. Geen enkel vredesakkoord dat daar afbreuk aan doet, is aanvaardbaar.”
Operatie ‘Vrede met Voorwaarden’
Makkelijker gezegd dan gedaan. Het overleg is nog ver verwijderd van een concrete militaire operatie, maar de eerste stappen worden gezet. Volgende week donderdag komen militaire leiders bijeen in het Verenigd Koninkrijk om operationele plannen op te stellen.
De grote vraag: wie gaat dat staakt-het-vuren bewaken? En belangrijker nog: wat als Rusland de oorlog gewoon hervat zodra de vredesmacht zich terugtrekt?
België heeft al aangegeven niet weigerachtig te staan tegenover deelname, maar De Wever tempert de verwachtingen: “Een vredesmacht kan pas werken als er een duurzaam akkoord is dat door Oekraïne wordt gedragen. En daar zijn we nog lang niet.”
Poetins ‘vredesvoorstel’: een list of een list?
Wie dacht dat Rusland enthousiast zou reageren op een internationale vredesmacht, mag nog eens nadenken. Poetin verzet zich fel tegen het idee en komt zelf met ‘vredevoorwaarden’ die in werkelijkheid een totale overgave van Oekraïne eisen.
Wat wil Moskou?
- Officiële overdracht van de vijf door Rusland geannexeerde Oekraïense regio’s.
- De NAVO-ambities van Oekraïne moeten definitief worden geschrapt.
- De regering-Zelensky moet worden vervangen door een pro-Russische marionettenregering.
Volgens De Wever is dit pure capitulatie en een garantie op toekomstige instabiliteit. “Dit is geen vredesakkoord, dit is een dictaat. Als we daar in meegaan, is de veiligheid van heel Europa in gevaar”, aldus De Wever.
En de Amerikanen? Het grote vraagteken
Misschien wel de meest prangende kwestie: wat doet de VS? De Amerikanen stuurden geen vertegenwoordiging naar de top, wat meteen de olifant in de kamer blootlegde.
De Wever spreekt klare taal: “Het is onduidelijk en inconsistent wat de Amerikaanse strategie is. Onder Trump hebben we dagen gekend waarin de koers radicaal veranderde in enkele uren. Dat maakt het bijzonder lastig om plannen te maken.”
Toch blijft hij hopen op minstens een ‘backstop’, waarbij de VS achter de schermen mee garanties biedt. Want zonder Amerikaanse betrokkenheid is dit ‘een buitengewoon heikele zaak’, aldus de premier.
Europa alleen op het slagveld?
En dat brengt ons bij de harde realiteit: Europa is militair simpelweg niet klaar om zonder Amerikaanse rugdekking op te treden. Het blijft een pijnpunt waar zelfs de meest fanatieke EU-voorstanders niet omheen kunnen.
Komt er effectief een vredesmacht? Welke landen doen mee? En hoe lang blijft Poetin meespelen in het diplomatieke theaterstuk vooraleer hij opnieuw de confrontatie zoekt?
(Foto: Bert Van Den Broucke/ Fotonieuws)
