Ah, de Nürburgring, wij zijn er ook wel eens te vinden tijdens de ‘toeristendagen’, al hadden we de laatste keer dat we er naartoe reden een beetje pech. Voor een dertig euro mag je jezelf op de 21 kilometer lange Nordschleife katapulteren, in wat een ultieme cocktail van adrenaline, zelfoverschatting en mechanische mishandeling is. Alles wat wielen heeft, is er welkom: van uitgewoonde Opel Astra’s met meer roest dan lak, tot Ferrari’s waarvan de bestuurders enkel de rechterpedaal kennen, en motoren met waaghalzen die hopen niet als menselijk confetti te eindigen.
Maar aan die wervelende chaos komt nu een einde. De Nürburgring-organisatie heeft beslist dat motorfietsen per direct verbannen worden uit de alom bekende ‘Touristenfahrten’. Het argument? Veiligheid. Want een rijder op een motorfiets heeft bij een crash vaak evenveel bescherming als een natte toast bij een hagelbui.
Van 'Grüne Hölle' naar toeristisch pretpark
De Nürburgring is nochtans altijd al een speelterrein voor durvers geweest. Gebouwd in de jaren ’20 als werkgelegenheidsproject voor de lokale bevolking van de Eifel, werd het circuit al snel berucht als een van de meest veeleisende en gevaarlijke ter wereld. De bijnaam ‘Grüne Hölle’ (Groene Hel) kwam niet zomaar uit de lucht vallen: de 154 bochten slingeren zich door dichte bossen en over heuvelachtige landschappen waar de grip verandert naarmate de zon zich al dan niet laat zien. Groten der aarde, van Juan Manuel Fangio tot Jackie Stewart, hebben hier gezweet en gevloekt. Die laatste noemde het circuit ooit “een moordkuil” en lobbyde zelfs voor de afschaffing van Formule 1-races op de oude ring. Na de dood van Niki Lauda’s auto in 1976 (Lauda zelf overleefde ternauwernood), werd het grote geld gepompt in de modernere GP-Strecke. Maar de mythe van de Nordschleife bleef overeind.
Hoe de Touristenfahrten ontstonden
Toen de Formule 1 verdween, moest de Nürburgring op zoek naar een manier om het circuit rendabel te houden. De oplossing? Touristenfahrten: een dag waarop Jan-met-de-Pet zijn eigen wagen of motor de beruchte bochten kon laten voelen. Al gauw werd het een bizar spektakel waar alles en iedereen op de baan mocht. Je kon er op een zondagmiddag een gepensioneerde Duitser met een Volvo stationwagen zien worstelen tegen een Japanner in een tot racewagen omgebouwde Civic. En tussendoor? Motorrijders die als projectielen voorbijflitsten tussen onervaren automobilisten die dachten dat ze Max Verstappen waren.
Maar dat samenspel van vier- en tweewielers zorgde al langer voor problemen. Motorrijders konden niet zomaar van de baan schieten zonder groot risico op ernstige blessures. Een kleine fout van een onervaren chauffeur in een te zware wagen kon een fatale impact hebben op een motorrijder die nietsvermoedend aan de apex van een bocht hing. En dus hakt de Nürburgring nu de knoop door: auto’s en motoren mogen niet langer samen het asfalt delen.
Motoren niet volledig verbannen, maar…
Motorfanaten mogen echter op adem komen: de Nordschleife wordt niet compleet verboden terrein voor hen. In 2025 krijgen ze precies vier dagen waarop ze het circuit op mogen. Weliswaar onder begeleiding, zodat de adrenalinejunkies niet linea recta de vangrails in vliegen. Of dat genoeg zal zijn om de motorrijders tevreden te houden? Waarschijnlijk niet. De Touristenfahrten zijn immers een broeihaard van autoliefhebbers en snelheidsmaniakken die met een grijns ter grootte van de Karussell-bocht de dag afsluiten.
Dus, heb je een motor en wilde je ooit nog eens met een doodsverachting over de Ring razen? Dan wordt het tijd om je agenda af te stemmen op die paar dagen per jaar. En voor de autoliefhebbers? Jullie kunnen nu zonder angst voor plots opduikende tweewielers voluit gaan in de Groene Hel. Veel plezier, en denk eraan: Nürburgring-regel nummer één is nog steeds van kracht: de vangrails zijn er duurder dan de toegangstickets.
