Eind november was er een erg vreemd verhaal. De 'onthulling' haalde uiteraard de klassieke media niet.
Een ontslagen Sloveense hoofdverpleegkundige vertelde dat niet alle coronavaccins gelijk zouden zijn. Politici en andere hooggeplaatste burgers zouden placebo’s (zoutoplossing) in plaats van de echte coronavaccins krijgen. Het verschil tussen een placebo en het gewone vaccin zou terug te vinden zijn in de code op de flacon of het lot (batch).
Extreem vergezocht, maar er zit nog een zekere logica achter. Stel dat een politicus liever geen coronavaccin wil, dan laat hij zich een beetje water inspuiten. Dat betekent nog niet dat de gewone coronavaccins niet zouden werken of schadelijk zouden zijn.
Nog een stapje verder gaan ze op deze site. Craig Paardekooper beweert op 'How bad is my batch' dat gegevens van het Amerikaanse Vaccine Adverse Event Reporting System (VAERS) zouden aantonen dat vaccinbatches een verschillende toxiciteit zouden hebben. Volgens Paardekooper spelen burgers Russische roulette aangezien ze zomaar even een 'giftig' vaccin zouden kunnen krijgen (zie onder).
Ter verdediging van Paardekooper. Eind 2020 waren er inderdaad problemen met sommige loten van het coronavaccin. Daar zat evenwel niets achter. Het ging om een productieprobleem. Stellen dat sommige loten bewust anders zouden gemaakt zijn, is niet een, maar drie stappen verder.
Een analyse van deze erg vreemde (maar bij antivaxers populaire) theorie kon een paar zwakke punten bij de verwerking van de gegevens vinden, maar het statistisch verband kon merkwaardig genoeg niet helemaal weerlegd worden, wat uiteraard nog niet betekent dat dit verband er zou zijn. De vraag is dan: waarom? En waarom die extreem complexe omweg volgen...
