Een “foute”winnaar en een Nederlandse Belg die “koerst in dienst van de ploeg”.
Het Belgisch kampioenschap wielrennen was ongewoon spannend en al even onvoorspelbaar. De wind was zowel spelbreker, als spelmaker. De grote favorieten zijn het niet geworden en alle voorspellingen bleken fout. "We gaan al zeker niet naar en massasprint", horen we José De Cauwer en Karl Vannieuwkerke zeggen in de live-uitzending op VRT. Een uur later spurt Tim Merlier zich na een massaspurt in de driekleur, voor Jordi Meeus en Alpecin-ploegmaat Jasper Philipsen. Die laatste maakt na afloop een opmerking die niet echt lief is voor Merlier: “De ploeg had misschien liever gehad dat ik had gewonnen.” Oei, is Merlier dan een luxe-ongelukje van de ploeg? Wel, het pikt natuurlijk want de naam van de sponsor zal maar een half seizoen op de driekleur prijken, daarna vertrekt Merlier naar Lefevere. Een geheimpje dat na de koers op een pijnlijke manier werd gelekt. Dat Merlier - en niet Philipsen – ondanks alles de trui binnen haalde, had te maken met het bizarre verloop van het BK, waarbij de ene gekke plotwending naar de andere ‘waaierde’.
Bij de vrouwen was het niet anders. Geen Sanne Cant en geen Lotte Kopecky maar Kim de Baat (31) kroonde zich in Middelkerke tot Belgisch kampioene bij de vrouwen. Haar mama, Nita van Vliet, werd 45 jaar geleden Nederlands kampioene op de weg. Hoezo Nederlandse? Juist, de Baat is een Nederlandse Belg. In 2015 was het de liefde die haar ertoe overhaalde om Belg te worden. Ze heeft overigens een bekende wieler-nonkel: Teun van Vliet. Die was zeven jaar prof en won onder meer Gent-Wevelgem en de Omloop Het Volk.
De Baat is een underdog, en acteert het liefst in de schaduw. "Ik werk graag achter de schermen. Ik ben even blij als iemand van het team win. Ik ben een ploegspeler en dat was ook nu mijn rol: aanvallen in functie van de ploeg om de rest in een zetel te zetten”, aldus De Baat na afloop. “Ik wil blijven lead-out spelen voor iemand anders. Ook in de Tour? Ik hoop het, maar de selectie is nog niet gemaakt. Ik wil die trui tonen, maar dat kan ook door te werken voor de ploeg.”
Bescheidenheid in drie kleuren.
