Jeugdsentiment, anders kunnen we het niet omschrijven. De Kiekeboes en vooral Fanny roepen nog steeds herinneringen op en ja,dat mag je gestoord vinden. Nadat Merho vorig jaar afscheid nam, is de strip nu terug. In Uranium pakken auteurs Nix en Charel Cambré uit met een volledig nieuwe tekenstijl en neemt Fanny de hoofdrol over. En nee, daar zijn we niet rouwig om.
Album 164
In album 164 van De Kiekeboes valt niet enkel de nieuwe tekenstijl op, ook de personages zijn wat ouder geworden. In Uranium is het duidelijk Fanny die op het voorplan treedt en Marcel wat aan de kant schuift. Als pas afgestudeerde journalist - wat doe je anders als wijsneus zijnde - duikt ze in een affaire rond de smokkel van radioactief afval.
Volledig nieuwe tekenstijl
De auteurs beloven relevante maatschappelijke thema’s aan te snijden, al wordt dat geen vaste prik. Het was Standaard Uitgeverij dat aanklopte bij Charel Cambré om de fakkel van Merho over te nemen. Hij had slechts één eis, dat hij het op zijn manier mocht tekenen. De nieuwe De Kiekeboes zijn dus geen flauw afkooksel, er werd gekozen voor een totale stijlbreuk. De personages werden een viertal jaar ouder gemaakt en vernieuwde thema’s doen hun intrede.
Standaard Uitgeverij
Eerste reacties eerder lauw
De eerste reacties op de vernieuwde stijl en het ouder maken van Fanny waren eerder negatief: in Vlaanderen raak je niet aan iconen. De tekenstijl werd onder vuur genomen en ook de verhaallijnen werden afgekraakt. Zowel de auteurs als de uitgeverij beseffen dat deze vernieuwing riskant is. Trouwens, de tekenstijl gaat in de komende albums nog evolueren, naarmate Cambré deze meer in de vingers krijgt.
Merho zelf is tevreden met het eerste album, maar ziet nog groeipotentieel. Hij blijft ook nog betrokken bij de strip. Niet dat hij zich inhoudelijk nog moeit, maar hij wil weten waar ze mee bezig zijn. Ondertussen is de man aan zijn eerste thriller begonnen, het uitwerken van strips heeft hij voorgoed achter zich gelaten.
