“Ze zouden hem moeten opsluiten.”
De Vlaamse liberalen hebben hun lot - en dat van Vivaldi - verbonden aan de Waalse broeders met Georges-Louis Bouchez als grote leidsman. Het ziet ernaar uit dat ze daar ondertussen dik spijt van hebben. Bouchez heeft elk redelijk gesprek aan de onderhandelingstafel onmogelijk gemaakt en geen enkele andere partijvoorzitter wil nog alleen met hem praten.
Vivaldi levert dus halve partituren af met valse noten. Straks moeten preformateurs Lachaert (Open Vld) en Rousseau (sp.a) naar de koning met het grote Vivaldi-plan én met een naam van wie dat plan moet uitvoeren (lees: de naam van een premier). Dat postje van premier raakt echter niet ingevuld omdat die post ook de andere postjes bepaalt. Zolang niet duidelijk is wie de premier levert, zitten bovendien ook de belangrijke dossiers – de kernuitstap, een vermogenstaks, de sociale uitgaven – vast.
Naar verluidt blokkeert Bouchez elke beslissing. Zondag kwam hij uren te laat en verzuurde zo meteen de sfeer met dit "gebrek aan respect". Maar toen men hoorde dat intrigant Bouchez in Humo had gezegd dat het zeker was dat Sophie Wilmes premier werd, was het voor de onderhandelaars genoeg en barstte de bom. Zelfs de plenaire vergadering moest erdoor stilgelegd worden. Er overgeschakeld werd naar bilaterale gesprekken.
Tot ’s avonds laat vergaderden de preformateurs met elke partij apart. Premier Wilmès werd er zelfs bijgeroepen om met Bouchez te onderhandelen voor de MR. “Niemand wilde nog met hem alleen praten.” Maar dat kon niet baten: de onderhandelaars gingen uiteen zonder vooruitgang te boeken.
MR-voorzitter Bouchez had laten optekenen dat hij geen partijvoorzitters in de regering wil en daarmee hebben ‘het waarom’ van zijn manoeuvre’s. Zij aartsrivaal – en parijvoorzitter – Paul Magnette (PS) ambieert namelijk het premierschap. Bouchez wéét dat de Vlaamse partijen er alles aan zullen doen om de formatie te doen lukken, omdat verkiezingen alleen maar de extreme partijen in de kaart spelen. Bouchez houdt dus het been stijf omdat hij er enkel op uit is de huidige regering-Wilmès en de zeven MR-ministers te behouden.
